...
"Ψάχνω μια γλώσσα που ν' αντέχει το φριχτό φορτίο της μνήμης. Μια γλώσσα που να λες "θυμάμαι" και ν' ανοίγει η φλέβα του ουρανού, να ζητάς ψιθυριστά νερό κι αυτοστιγμεί ν' αλλάζει η φλόγα σε πηγή, να μουρμουρίζεις "έλα" κι ο ερχομός να είναι κιόλας παρελθόν..."
("Ανδρομάχη ή Τοπίο γυναίκας στο ύψος της νύχτας", θεατρικός μονόλογος του Άκη Δήμου)