...
26 Ιουν 2008
Η καρδιά μου είναι...
...
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 12:16 π.μ.
Ετικετες Ερωτικά ποιήματα, Ζωή Καρέλλη
21 Ιουν 2008
Δεν σ' αγαπώ
Δε σ' αγαπώ σαν να 'σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 12:30 π.μ.
Ετικετες Ερωτικά ποιήματα, Πάμπλο Νερούδα
20 Ιουν 2008
20 IOYNIOY 2008: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
20 IOYNIOY 2008: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 10:47 π.μ.
17 Ιουν 2008
Είσαι νερό...
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 12:07 μ.μ.
Ετικετες Ερωτικά ποιήματα, Ορέστης Αλεξάκης
10 Ιουν 2008
Παίζεις περίεργο παιχνίδι...
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 10:26 μ.μ.
Ετικετες Δημήτρης Μητροπάνος, Μάνος Ξυδούς, Μουσική, Πάνος Σταθόγιαννης, Στίχοι τραγουδιών
7 Ιουν 2008
Η σκύλευση ενός νεκρού
Αυτές τις μέρες, χάθηκα λίγο, παρακολουθώντας άναυδη, όπως ίσως και αρκετοί από σας, τα όσα επακολούθησαν της άγριας δολοφονίας του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου. Δεν θα σταθώ όμως στο πως ένιωσα στο άκουσμα της είδησης και πως μου φάνηκαν οι αντιδράσεις του κόσμου, αλλά στο πως εισέπραξα εγώ τουλάχιστον, τις αναλύσεις ορισμένων ειδικών. Τέτοια αηδία είχα κάτι μήνες να νιώσω, για να καταλάβετε. Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω πως κάποιοι επαγγελματικοί σύλλογοι επέτρεψαν σε μέλη τους, δηλαδή σε ψυχιάτρους, δικηγόρους, ψυχολόγους κτλ, να βγαίνουν και να κάνουν αναλύσεις προσωπικότητας και να εκφέρουν κρίσεις για έναν άνθρωπο που πρώτον είναι νεκρός και δεύτερον δεν τον είχαν γνωρίσει καν, παρά μέσα απ' την οθόνη της τηλεόρασης ή μέσα απ' τους ρόλους συγκεκριμένων θεατρικών παραστάσεων.
Λέει πουθενά σε όσα μαθαίνουν οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι στις σχολές τους, ότι έχουν το δικαίωμα να κάνουν διαγνώσεις χωρίς να γνωρίζουν το άτομο στο οποίο αναφέρονται; Λέει πουθενά ότι δικαιούνται να αναλύουν τη σχέση του με την οικογένεια του δημοσίως, ειδικά τη στιγμή που η οικογένεια του τον πενθεί; Λέει πουθενά ότι δικαιούνται να κρίνουν την όποια προσωπική του ζωή; Ως τι άραγε; Ως αναμάρτητοι; Λέει επίσης πουθενά π.χ. στην νομοθεσία της χώρας, ότι οι δικηγόροι είναι το μέτρο της ηθικής όλων μας, άρα μπορούν και να χαράσσουν τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ διαστροφής και μη-διαστροφής;
Γεμίσαμε αυτόκλητα μέντιουμ, ηθικοπλάστες, φωτεινούς παντογνώστες, αγανακτισμένους οικογενειάρχες, ψευδοεπιστήμονες και δεν συμμαζεύεται. Και τους δίνουν βήμα ορισμένοι, επικαλούμενοι την επαγγελματική τους ιδιότητα και τις "σπουδές" τους, για να μας πουν τις παρλαπίπες τους (συγνώμη κιόλας αγαπητοί αναγνώστες), περί ομοφυλοφιλίας, διαστροφής, σεξουαλικής παρέκκλισης και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Τους δίνουν βήμα για να βγαίνουν περίλυποι τάχα και να μιλούν για τα πάθη που καταστρέφουν τους ανθρώπους, να λένε ότι εκείνοι συμβούλευαν τον νεκρό και προσπαθούσαν να τον φέρουν στον ίσιο δρόμο (ως πρότυπα ηθικής πάντα), αλλά αυτός φευ καταστράφηκε όπως είναι αναμενόμενο για όσους περπατούν σε τέτοιους δρόμους, όπως για παράδειγμα ο συγχωρεμένος ο ...Ταχτσής! Μέχρι και την δολοφονία του Παζολίνι, θυμήθηκαν οι αθεόφοβοι για να στηρίξουν τα επιχειρήματά τους.
Αιδώς Αργείοι!!! Ένας άνθρωπος έφυγε και μάλιστα με τέτοιο φριχτό τρόπο. Σωπάστε επιτέλους, αν δεν έχετε άλλου είδους συναισθήματα μέσα σας. Σωπάστε!!! Δεν αντέχουμε να σας βλέπουμε άλλο να σκυλεύετε ένα νεκρό!!!
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 11:00 π.μ.
Ετικετες Απόψεις, Επίκαιρα, Νίκος Σεργιαννόπουλος, Τηλεόραση
3 Ιουν 2008
Εντομοφαγία, μόδα, πείνα και υποκρισία!
Φυσικά, δεν μπορώ να πω ότι μου κάνει τρομερή εντύπωση, σαν γεγονός, πρώτον γιατί η εντομοφαγία υπάρχει απ' τα αρχαία χρόνια (όταν οι κυνηγοί θηραμάτων περνούσαν όλη τη μέρα τους στα δάση, κάτι έπρεπε να βρίσκουν εκεί να τρώνε), και δεύτερον γιατί από τρελές μόδες ο κόσμος, άλλο τίποτα. Υπάρχουν όμως κάποιοι παράμετροι στο όλο γεγονός που είναι αξιοπρόσεκτοι.
Καταρχήν, να εξηγήσω ότι εγώ προσωπικά με το φαγητό, δεν έχω και τρομερές προκαταλήψεις. Σε όποια χώρα πάω, τιμώ την κουζίνα της, κι έχω φάει και το φιλετάκι μου από κροκόδειλο, που ήταν και νοστιμότατο. Αλλά στην Μπανγκόγκ, στην κινέζικη συνοικία, που είδα τα σουβλάκια από ακρίδες, ασιατικές κατσαρίδες, σκορπιούς, ταραντούλες και κάμπιες, δεν μπορώ να πω ότι μου ήρθε και τρελή επιθυμία να τα φάω, οπότε τα προσπέρασα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.
Ρωτώντας και συζητώντας, έμαθα ότι σε κάποιες περιπτώσεις, η εντομοφαγία, προέκυψε ως ανάγκη για λόγους επιβίωσης. Για παράδειγμα, επί κυριαρχίας των κόκκινων Χμερ που οι Βιετναμέζοι κρυβόντουσαν στα δάση για να επιβιώσουν , άρχισαν να τρώνε τους σκορπιούς κι από τότε τους έμεινε ως συνήθεια. Κι έχει σημασία να ξέρετε ότι τα έντομα βοήθησαν σε πολλές περιπτώσεις τον άνθρωπο να επιβιώσει, γιατί έχουν μεγάλη θρεπτική αξία: σε πρωτεΐνες, βιταμίνες και λιπαρά οξέα.
Έτσι και οι Ιάπωνες τα κάνουν κονσέρβα, ειδικά τις νύμφες μεταξοσκώληκα, κάποια είδη κάμπιας και φυσικά τις ακρίδες, στη Νότια Αφρική απολαμβάνουν τερμίτες τηγανητούς με σάλτσα ντομάτας, στην Κίνα τιμούν τη σούπα σκορπιού, και το γιουβέτσι μυρμηγκιών, στην Καμπότζη έχουν μεγάλο σουξέ οι ταραντούλες καλαμάκι και στην Καλιφόρνια άμα κάνεις κέφι τρως και γλειφιτζούρι με γρύλο και σοκολάτα.
Από αυτού του σημείου όμως, μέχρι να προβάλλεται η εντομοφαγία ως λύση για τα προβλήματα πείνας του Τρίτου Κόσμου, υπάρχει νομίζω μια τεράστια απόσταση. Το βρίσκω τρομερά υποκριτικό, να πετάμε δυστυχώς, καθημερινά φαγητό οι Δυτικοί και να προτείνουμε στην Αφρική, να στραφεί στην εντομοφαγία για να λύσει το πρόβλημα της.
Δηλαδή άλλη λύση δεν υπάρχει, απ' το να μπουν οι άνθρωποι εκεί στη διαδικασία να τηγανίζουν κάμπιες; Να γίνουν επιχορηγήσεις σε συγκεκριμένες καλλιέργειες ας πούμε (γράφω το πρώτο και πιο απλό πράγμα που μου έρχεται στο νου), δεν το σκέφτηκε κανείς απ' τους ιθύνοντες που μελέτησαν το θέμα και κατέληξαν στην εντομοφαγία; Ή στραβός ειν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, που λέει και η γνωστή παροιμία.
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 6:18 μ.μ.
Ετικετες Εντομοφαγία, Κόσμος