10 Δεκ 2009

Σινεμά ο Παράδεισος - Β' Μέρος





Είχαμε αφήσει μια κουβέντα στη μέση λοιπόν.. Κι έτσι επανήλθα για να σου προτείνω μερικές ακόμα ταινίες που μου άρεσαν πολύ και δεν είναι απαραίτητα όλες, νέας εσοδείας. Θα αρχίσω με το "Das Experiment", που βασίζεται σε αληθινό ψυχολογικό πείραμα. Μιλάμε για κορυφαία ταινία! Καταλαβαίνεις πόσο μπορεί να σε εκπλήξει ο εαυτός σου και πόσο εύκολα μπορεί κανείς να κάνει τα ακατανόμαστα, στο όνομα της κοινωνικής συμμόρφωσης και υποταγής (βλέπε και φασισμός). 

Με προβλημάτισε επίσης το φουτουριστικό "Moon", με θέμα την κλωνοποίηση που έχει κι εκπληκτικό σάουντρακ κι αν ψάξεις λίγο το προφίλ του σκηνοθέτη, θα καταλάβεις περισσότερα. 

Καμπανάκι σήμανε μέσα μου και με το οικολογικό ντοκιμαντέρ "The age os stupid", που αφορά το μέλλον αυτού του πλανήτη, που σταθερά καταστρέφουμε. 

Πολύ γλυκιά βρήκα την ταινία "The calendar girls", που παίζεται και σε γνωστό θέατρο της Αθήνας φέτος, με την οποία και γέλασα και πέρασα καλά γενικώς. 

Το ίδιο ισχύει και για το "My life in ruins". Αν εξαιρέσουμε λίγο το φολκλόρ, είναι μια ταινία με έξυπνους "χαρακτήρες", που σε κάνει και γελάς και περνάς χαλαρά την ώρα σου. Και βέβαια ο ηλικιωμένος κύριος είναι όλα τα λεφτά (μου διαφεύγει το όνομα του αλλά θα καταλάβεις μόλις τον δεις).  

Το "Tetro" του Coppola, το ξεχώρισα σκηνοθετικά και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον εικαστικά. Και το "Persepolis" που είναι λίγο παλιότερο, στο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Άλλη φάση. 

Βαρέθηκα τρομερά πάντως με το "Julie and Julia" κι αν σκεφτείς πως εγώ είμαι απ' τους ανθρώπους που γουστάρω πολύ το μαγείρεμα, δεν ξέρω πόσο καλό είναι αυτό για την ταινία. 

Το "In the Electric Mist", δεν ξέρω.. Με άφησε νομίζω με κάποια ερωτηματικά. Το περίμενα καλύτερο μάλλον. 

Το "The Three Burials of Melquiades Estrada", φαντάζομαι τo έχεις δει. Αν όχι, μην τη χάσεις αυτή την ταινία. Απ' τις πιο αγαπημένες μου. 

Το τούρκικο "Issiz Adam", δεν με τρέλανε, αλλά δεν με χάλασε κιόλας. Δεν χάνεις και κάτι δηλαδή αν το δεις. Πιο πολύ πάντως θυμίζει ευρωπαϊκό κινηματογράφο και φαντάζομαι δεν είναι τυχαίο. Αφορά τις σχέσεις των δύο φύλων. Αυτά για τις ταινίες.



Όσον αφορά τις σειρές τώρα. Στα είχα πει για το "Battlestar Galactica", αλλά τώρα που είδα και το τέλος του τέταρτου κύκλου, μπορώ να σου πω πως λυπάμαι που δεν έχει κι άλλο. Τρελά την γούσταρα αυτή τη σειρά. 

Επίσης, πολύ ρεαλιστικό και ενδιαφέρον είναι το "In Treatment", που δείχνει σε κάθε επεισόδιο μία συνεδρία ψυχολόγου με ασθενή. Δεν ξέρω αν θα σου πει κάτι, αλλά ο Γιάλομ το βρήκε καταπληκτικό και το δήλωσε ευθαρσώς σε πολλές συνεντεύξεις του. Το μυστικό είναι μάλλον στο ότι δεν δείχνει ένα θεό-θεραπευτή, αλλά έναν άνθρωπο που βήμα-βήμα ανακαλύπτει πράγματα και δεν φοβάται να πει "δεν ξέρω". 

Το "Testees" τέλος, με κάτι τύπους που είναι επαγγελματίες "πειραματόζωα", έχει ένα ενδιαφέρον, αλλά συνολικά δεν τραβάει. Δεν μου πάει και το χιούμορ του. Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου γνώμη. Και δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά μου φαίνεται ότι άρχισα εξαιτίας σου νέα σειρά αναρτήσεων. Θα υπάρξει και Γ΄ Μέρος λοιπόν, οπωσδήποτε :)


Στα τυπικά τώρα, σου 'χω βάλει διάφορα link, ψάξε κι εσύ ότι θες και τα ξαναλέμε. Φυσικά θα χαρώ να δω και τις δικές σου προτάσεις για ταινίες. Και σίγουρα θα αξιοποιηθούν, λίαν συντόμως ;)














Related Posts with Thumbnails