Εκείνη: Η αγάπη δεν είναι διαπραγματεύσιμη.
Εκείνος: Μωρό μου όλα είναι διαπραγματεύσιμα.
Εκείνη: Όχι, όχι η αγάπη.
Όχι η αγάπη. Η αγάπη είναι... μαντεψιά.
Κι αυτή είναι η ομορφιά της. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις.
Είναι σαν να κάνεις βουτιά σε μια πισίνα με νερό...
χωρίς να ξέρεις αν είναι ρηχή ή βαθιά.
Και βέβαια, ναι, αν είναι ρηχή...
καταλήγεις πληγωμένος και παράλυτος από το λαιμό και κάτω.
Αλλά αν είναι βαθιά... ξέρεις... είναι ένα άλμα πίστης.
Είναι σαν ν' αφήνεσαι να πέσεις χωρίς καμιά εγγύηση,
κι αυτό είναι το θέμα στη ζωή.
Ο παραπάνω διάλογος υπάρχει στην ταινία "After sex" που εντελώς τυχαία είδα τώρα που έκανα διακοπές και μπορείτε να δείτε κι εσείς (αν είστε ενήλικες), κάνοντας κλικ εδώ. Aν και αποφεύγω τις ταινίες που αφορούν σχέσεις, επειδή φοβάμαι πως από κάπου θα εμφανιστεί η Τζένιφερ 'Aνιστον κι όλα στο τέλος θα πάνε καλά, είδα κι αυτήν που μόλις σας είπα και το "The Ugly Truth". Mου άρεσαν χωρίς να πω ότι τρελάθηκα κιόλας, κυρίως επειδή προσπαθούν φιλότιμα να δώσουν μέσα απ' την δραματοποίηση την αλήθεια για τις σχέσεις σήμερα. Τις σχέσεις στην εποχή της ξεφτίλας αν θέλετε.
Η αλήθεια είναι πως το "After Sex" το θεωρώ καλύτερη δουλειά, επειδή έχει μεγαλύτερο εύρος θεμάτων. Ασχολείται με την πρώτη φορά που κάνει κανείς έρωτα, με την ομοφυλοφιλία, με τον φόβο της αγάπης, με πολλά γενικώς μέσα από τις διαφορετικές ιστορίες των ζευγαριών που παρουσιάζει να συζητούν ακριβώς μετά το σεξ. Εξ' ου και το τίτλος αυτός. Το " The Ugly Truth" κατά την γνώμη μου δεν φτάνει σε τόσο βάθος. Μένει στο γνωστό μοτίβο: ο άντρας θέλει να πηδήξει κι η γυναίκα θέλει σχέση. Αλλά με εξέπληξε ευχάριστα, το ότι ο κυνισμός του πρωταγωνιστή αποδεικνύεται πως οφείλεται σε συναισθηματικά στραπάτσα του παρελθόντος. Κάτι είναι κι αυτό. Στην αληθινή ζωή συνήθως οφείλεται στην μαλακία που τον δέρνει και τίποτα δεν σιχαίνομαι περισσότερο (που λέει ο λόγος), απ' τους ως το μεδούλι κυνικούς ανθρώπους που για χατήρι της καλοπέρασης τους αν χρειαστεί θα σε πατήσουν κάτω. Σας το προτείνω λοιπόν το "After Sex". Δείτε το αν τα καταφέρετε. Και απολαύστε κι έναν ακόμα μικρό διάλογο απ' την ταινία.
Εκείνη: Εντάξει, ξέρεις εκείνα τα παιχνίδια στο λούνα παρκ, σωστά;
Και ξέρεις πως σε μερικά απ' αυτά είναι πολύ δύσκολο να νικήσεις
και σε μερικά άλλα είναι πανεύκολο και κερδίζουν όλοι;
Εκείνος: Βέβαια.
Εκείνη: Ωραία, αυτή ακριβώς είναι η διαφορά... μεταξύ αγάπης και σεξ.
Το σεξ είναι το παιχνίδι που ο καθένας... κερδίζει ένα μικρό βραβείο,
και κανείς δεν πάει σπίτι χαμένος.
Και ...η αγάπη είναι το παιχνίδι που είναι πραγματικά δύσκολο να κερδίσεις.
Αλλά αν συμβεί και φτάσεις να πάρεις σπίτι εκείνον τον, σε φυσικό μέγεθος,
παραγεμισμένο ρινόκερο νιώθεις πολύ καλύτερα, απ' το να πάρεις σπίτι ,
εκείνη την τιποτένια πλαστική κλειδοθήκη.