20 Φεβ 2010

Πιερ Πάολο Παζολίνι-Μαρία Κάλλας: Μυστική συνενοχή...




Για ελάτε μαζί μου μια βόλτα σήμερα.. Θα σας πάω σ' ένα καλοκαίρι, εκεί στη δεκαετία του '70.. Σε μια ακατοίκητη νησίδα, που λέγεται Τραγονήσι , βρίσκεται κοντά στη Μύκονο κι όσοι την έχουν επισκεφτεί λένε πως είναι πανέμορφη. Εκεί λοιπόν, ξεκουράζονται και περνούν ανέμελα τις μέρες τους η Μαρία Κάλλας και ο Πιερ Πάολο Παζολίνι. Εκείνος της έχει αφιερώσει ένα  ποίημα του με τίτλο "Το Δαχτυλίδι", της έχει κάνει δώρο ένα δαχτυλίδι, την έχει φιλήσει στο στόμα και τους έχουν αποθανατίσει οι παπαράτσι, συζητούν μήπως θα ήταν καλή ιδέα να ανεβάσουν το "Μάνα κουράγιο" του Μπρεχτ  κι εκείνη έχει αρχίσει να έχει αισθήματα... Αναρωτιέστε αν ήξερε ότι εκείνος.. Μα φυσικά το ήξερε. Ήταν παρούσα, όταν ο Παζολίνι επισκεπτόταν τον Νινέτο Ντάβολι στο στρατόπεδο και ποιος ξέρει πόσες ακόμα φορές τους είδε μαζί. Αλλά η ψυχή, δεν υπακούει στη λογική. 



Έχουν γυρίσει τη "Μήδεια", η Κάλλας τον έχει ακολουθήσει στο ταξίδι του στην Αφρική, έχουν πάει μαζί στο Παρίσι και στη Νότιο Αμερική για να προωθήσουν την ταινία τους, ο Παζολίνι αισθάνεται ότι φεύγει από κοντά του ο Νινέτο, ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής του για κείνο το διάστημα.. Μεταξύ αστείου και σοβαρού, σκέφτονται να τα παρατήσουν όλα και να μείνουν οι δυό τους στην Ελλάδα: η Κάλλας κι ο Παζολίνι. Για κείνον η Ελλάδα, σημαίνει τόσα πολλά άλλωστε. Από νεαρή ηλικία μετέφραζε έργα της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, γύρισε ταινίες με κεντρικό θέμα τους ελληνικούς μήθους ("Μήδεια", "Βασιλιάς Οιδίπους"), έγραψε θεατρικά ("Πυλάδης"). Δεν είναι παράξενο που σκέφτηκε να ζήσει εδώ. Αλλά τελικά δεν το έκανε. Ούτε κι η Κάλλας, για την οποία υπήρχε πάντα και το φάντασμα του Ωνάση




Οι δυό τους όμως, όταν τέλειωσαν αυτές οι διακοπές, διατήρησαν μια βαθιά φιλία, αλληλογραφούσαν συχνά (εκείνη μάλιστα προσπαθεί να τον νουθετήσει σ' ένα γράμμα που μπορείτε να διαβάσετε εδώ, όταν εκείνος 'πενθεί' για την σχέση του με τον Νινέτο) και πέθαναν με διαφορά δύο χρόνων.H Οριάνα Φαλάτσι, έγραψε γι' αυτή τους τη σχέση: 

"Είχες έρθει για διακοπές με την Μαρία Κάλλας (ενν: στο Ρίο ντε Τζανέιρο). Οι εφημερίδες έγραφαν πως ήσασταν εραστές. Ήσασταν; Ξέρω πως δύο φορές στη ζωή δοκίμασες ν’ αγαπήσεις μια γυναίκα και δεν τα κατάφερες. Αλλά νομίζω πως δεν ήταν η Μαρία μια από τις δύο. Ήσασταν πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες, άλλη η αισθητική του ενός, άλλη του άλλου. Κι όμως δείχνατε τόσο ενωμένοι. Κάτι σας έδενε. Μια συνέργεια. Μια μυστήρια συνενοχή. Υποψιάζομαι πως εσύ την έβλεπες σαν αδελφή σου κι έκανες ό,τι μπορούσες για να ξεχάσει τον Ωνάση. Δεν τη βαριόσουνα ποτέ. Τη βοηθούσες ακόμη και να βάλει ή να βγάλει τα ρούχα της. Στην παραλία την περιποιόσουν αλείφοντας την πλάτη της με λάδι. Στα εστιατόρια δεχόσουν ήρεμος και με συγκατάβαση όλα της τα καπρίτσια, σαν υπομονετικός νοσηλευτής δημόσιου νοσοκομείου. Ναι, είχες μέσα σου τον ηρωισμό του ιεραπόστολου που βοηθάει λεπρούς, την καλοσύνη του άγιου που υπομένει με χαρά το μαρτύριο.."

Κανείς ποτέ δεν μάθει...


.

Related Posts with Thumbnails