18 Μαρ 2010

Romeo and Juliet...






 




" Ο Φόβος, Κύριε, είναι ένας δρόμος κλειστός για τον έρωτα. Ένα τραχύ μονοπάτι γεμάτο από φιδοφωλιές και βρόμικα χορτάρια. Στο τέρμα του φαντάζει απρόσιτο το χλοερό αλωνάκι της αγάπης. Μα μόνο έτσι πολεμάς γι' αυτό που νιώθεις: περπατώντας αυτόν τον δρόμο, ματώνοντας τα πόδια στα χαλίκια του, παραμερίζοντας με τους αγκώνες τα σαρκοβόρα αναρριχητικά που γλείφουν κιόλας λαίμαργα το δέρμα σου, κοιτώντας πάντοτε μπροστά, κοιτώντας μέσα σου, εκεί όπου παφλάζει η επιθυμία που σε οδηγεί, που ο πόθος ξεδιπλώνει το βαθύ του ουρανό, εκεί που η καρδιά χτυπάει μόνη της και μια φωτιά ανάβει μεσοπέλαγα. Ερωτεύομαι θα πει Πηγαίνω. Προχωρώ. Διασχίζω και Διασχίζομαι. Και Ξεμακραίνω. Για ν' αγγίξω κάποτε τον πάμφωτο προορισμό που αξιώθηκα. Θα πει Φτάνω. Ξυπόλυτη, λουσμένη στον ιδρώτα, κατάκοπη, γδαρμένη, δίχως νύχια, δίχως δόντια, με βλέφαρα καμένα, πρησμένα γόνατα, με χέρια τρυπημένα και τη φωνή τριμμένη πάνω στις συλλαβές του σ' αγαπώ -έστω κι έτσι, μόνο έτσι Φτάνω. Γιατί ο έρωτας, Κύριε, άλλο δεν είναι από μια δυνατότητα. Ένα Μπορώ. Να γνωρίζω και να αγνοώ μαζί. Να εγκληματώ και να 'μαι η μόνη αθώα. Να παραλύω μπροστά στην πιθανότητα της αποκάλυψης, κι αυτός ο φόβος, Κύριε, να με δυναμώνει. Μόνο οι γενναίοι αγαπούν -να το θυμάστε. Οι άλλοι απλώς ξεγελούν τα όνειρα. Εγώ ήμουνα στους πρώτους". 


.
Άκης Δήμου - Κείμενο απ' την παράσταση "...Και Ιουλιέττα" 



.

20 σχολια:

Madame de la Luna είπε...

Ξανά...


Ναι..

ασωτος γιος είπε...

και γω απο τους γενναιους,
αθωος σαν αγαπημενος (μαλβινα καραλη)
σ αευχαριστω για το ποστ σου αυτο

kariatida62 είπε...

Αχ! Μόνο οι γενναίοι αγαπούν!!! Μόνο!!!
Σε φιλώ γενναία μου!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Ω!!!ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΒΛΕΠΩ.ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ.
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ναι!μονο οι γενναιοι αγαπουν...
οι υπολοιποι ξεγελουν τα ονειρα...
η' ετσι νομιζουν τουλαχιστον...

πανεμορφα λογια...

νεραιδενια καλησπερα!!!

Adis είπε...

Εγώ ξεγελώ τα όνειρα μου, ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν πως νομίζω... Φοβάμαι, δεν είμαι γενναίος, το ξέρω... Αλλά αγαπώ κι ας μην... Και αυτό το ξέρω.

Όμορφο κείμενο.

Καλό ξεμέρωμα.. :)

Artanis είπε...

Αυτή τη μουσική τη λατρεύω...
Καλημέρα Φεγγαροκυρά μου, όνειρο η σημερινή ανάρτηση...

γιωργος είπε...

Εν πάση περιπτώσει, ενώ συγχρόνως αγαπώ και αποστρέφομαι τους ανθρώπους , δεν μπορώ να μην αποδεχτώ έστω και στιγμιαία το «Έρως ανίκατε μάχα».

γιώργος κάππα

Γεφυριστές είπε...

……..,
συγγνώμη για τις τελίτσες αλλά με τέτοια κείμενα έχω την επιθυμία να σε προσφωνήσω με όνομα και όχι με nickname. Όπως κατάλαβες μου άρεσε πολύ ό,τι διάβασα και περισσότερο το καταστάλαγμα: «Γιατί ο έρωτας… πρώτους». Ναι, χρειάζεται γενναιότητα και ικανότητα να την κρατήσεις μια και το σίγουρο είναι ότι η αγάπη (των γενναίων) ζει στο διηνεκές ανεξάρτητα από την ανταπόκριση και είναι η μόνη αληθινή. Άλλως θα ήταν εγωισμός που ξεγελάει τα όνειρα και διασύρει την πραγματικότητα. Μακάριοι, λοιπόν, οι γενναίοι που συνάντησαν άλλους γενναίους.
Σε φιλώ

α Κενταύρου είπε...

Εχω διαβάσει το κείμενο πέντε φορές ,εκτός από το λογοτεχνικό ύφος δυσκολεύομαι να το ενσωματώσω.
Ισως γιατί βλεπω επιφανειακά τον έρωτα?Εγώ βλέπω μόνο ομορφιά δεν βλέπω αυτό το εφιαλτικό περιβάλλον,φιδοφωλιές,σαρκοβόρα αναρριχητικά.Είναι θέμα προσωπικών εμπειριών?ή γενικά έτσι είναι ο έρωτας και όποιος δεν έχει αισθανθεί έτσι δεν υπήρξε ποτέ ερωτευμένος?
Άλλη εκδοχή αναλύω το κείμενο ορθολογικα.

NatureBoy είπε...

Madame de la Luna,

μονο οι γενναιοι!

Για τους γνωστους λογους...

ο γενναιος εχει επιγνωση των τραυματων και του αιματος...
των ακρωτηριασμενων συναισθηματων και ποδιων...

της ηττας...
μιας και δεν νικας παντα...

Και αυτη του η επιγνωση και το αιμα, σφραγιζει την Αληθεια...και το κεφαλαιο γραμμα των λεξεων Αγαπη, Ερωτας, Θελω...

Και μερικες φορες αυτοι οι γενναιοι πεφτουν νεκροι σε καποια απο τα μονοπατια αυτα... πριν φτασουν στο τερμα...
Και η καθε Αγαπη μπορει να εχει πολλα τετοια μονοπατια... και πολλους θανατους...

Ειναι γραμμενο σε ενα παλιο κελτικο τραγουδι...

Φιλια...

Madame de la Luna είπε...

Aswtosgios, εγώ σ' ευχαριστώ που έρχεσαι. :)

Η Μαλβίνα.. Κρίμα που φεύγουν νωρίς μερικοί άνθρωποι. Αλλά τουλάχιστον τους θυμόμαστε.


Καλό απόγευμα.

Madame de la Luna είπε...

Kariatida62, νομίζω πως εκεί συγκαταλέγομαι όντως. Αλλά ξέρεις, είναι απ' τα πράγματα που τα κρίνουν άλλοι για μας.

;)


Μόνο! Οι άλλοι φοβούνται. Προτιμούν την ασφάλεια της λογικής τους και μένουν κολλημένοι σε μια στείρα πραγματικότητα.


Φιλί!

Madame de la Luna είπε...

Jk o skroutzakos, στα εξηγώ αναλυτικά στην προηγούμενη ανάρτηση. Δες και θα καταλάβεις. :)

Ο Άκης Δήμου είναι ο αγαπημένος μου θεατρικός συγγραφέας (από Έλληνες). Ξεχωρίζω κι άλλους, αλλά εκείνον τον έχω ψηλότερα.


Καλό σου απόγευμα.

Madame de la Luna είπε...

Nαϊάδα, αχ βρε κοριτσάκι..

Σ' έχω στο μυαλό μου. Να το ξέρεις. Όχι ότι βοηθάει και πολύ αυτό, αλλά..


Να προσέχεις...


Φιλί.

Madame de la Luna είπε...

Adis, εσύ μόνο ξέρεις..

Κι όμως, έχω την εντύπωση πως είσαι με τον τρόπο σου. Καταθέτω την άποψη μου, έτσι για την ιστορία.

Ο Άκης Δήμου, γράφει εκπληκτικά! Και το συγκεκριμένο το 'χω δει και στο θέατρο. Αχ..

Καλό απόγευμα!

Madame de la Luna είπε...

Artanis, επίτηδες έβαλα μόνο αυτό το κομμάτι στην playlist, για να το ακούω ξανά και ξανά!

Χαίρομαι πολύ που το πρόσεξες και σου αρέσει. :)


Φιλί!

Madame de la Luna είπε...

Γιώργος Κάππα< ανίκητος δεν θα πει τίποτα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι γίνεται το δικό του!

;)

Ο καθένας μας με τον τρόπο του.. Πολλές φορές ίσως καν οι άλλοι να μην καταλαβαίνουν το γιατί φερόμαστε έτσι κι όχι αλλιώς. Υπάρχουν άλλωστε τόσοι πολλοί τροποι ν' αγαπήσεις και δεν χρειάζεται, πάντα να αποδεικνύουμε τα συναισθήματά μας. Αρκεί που ξέρουμε τι γίνεται μέσα μας.

Καλό σου απόγευμα!

Madame de la Luna είπε...

Γεφυριστές, νομίζω ότι η πραγματική αγάπη, δεν υπόκειται σε περιορισμούς και προϋποθέσεις. Δεν χρειάζεται καν την ανταπόκριση, όπως σωστά έγραψες. Ελευθερώνει..

Αλλά πόσοι καταφέρνουμε να αγαπήσουμε και ν' αγαπηθούμε έτσι; "Μακάριοι οι Γενναίοι που συνάντησαν (και αγάπησαν) άλλους Γενναίους". Μακάριοι δεν θα πει τίποτα! Τα 'πες όλα, μ' αυτό!

Φιλί!

serendipity είπε...

«Να εγκληματώ και να 'μαι η μόνη αθώα.»

Αυτο, προσπαθω πραγματικα πολυ, αλλα δεν μπορω να το καταλαβω...

«Να παραλύω μπροστά στην πιθανότητα της αποκάλυψης, κι αυτός ο φόβος, Κύριε, να με δυναμώνει»

Αυτο, παλι, ναι, ισχυει, το καταλαβαινω δυνατα...

Τι ομορφο κειμενο!
Λυπαμαι που τωρα το ανακαλυπτω
Να΄σαι καλα :)

καλο βραδυ

Related Posts with Thumbnails