30 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς - Dreamer and the Full Moon


...




Εγώ τότε έγραφα από 'δω κι από 'κει δικά μου κομμάτια. Πάλι δεν είχα φανταστεί να τα εκδώσω, εξαιρουμένου του Sandrina που γράψαμε με τον Νίκο Πιπινέλη για το άλμπουμ των Dreamer and the Full Moon.

Μάνος Ξυδούς





Με τους Dreamer and the Full Moon και το τραγούδι Sandrina, σε αγγλικο στίχο, o Ξυδούς είχε ανέβει στις πρώτες θέσεις των καταλόγων πολλών ευρωπαϊκών χωρών.







Το Sandrina ηχογραφήθηκε το καλοκαίρι του 1984 και ξεκίνησε από ένα jamming μεταξύ του Νίκου Πιπινέλη και του Μάνου Ξυδούς .
Το όνομα παραπέμπει σε μια γυναίκα και στο νησί Σαντορίνη.
Αφού το έγραψαν σε μια κασέτα πήγαν στην Αυτοκίνηση και στο Μakeup , τις μεγαλύτερες Disco τότε και είπαν στο DJ να το παίξει για να δουν την αντίδραση του κόσμου .
Αυτό που αντίκρισαν ήταν αρκετό .
Ο κόσμος δεν σταματούσε να χορεύει και όλοι ρωτούσαν ποιο είναι αυτό το τραγούδι ….
Η Columbia ΕΜΙ το κυκλοφόρησε επίσημα και έγινε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό .
H παραγωγή έγινε από τον γνωστό Ιταλό DJ Super Star της τότε εποχής Nikola Lavacca .

Στίχοι ερμηνεία : Μάνου Ξυδούς

Μουσική : Νικος Πιπινέλης


xdj panagiotis








Το 1984 ιδρύει το New Wave συγκρότημα Dreamer and the Full Moon με τους: Γιώργος Γκικοδήμος (φωνητικά), Γιάννης Ευσταθίου (φωνητικά, κιθάρα), Γιάννης Πιπινέλης (κιθάρα), Νίκος Πιπινέλης (μπάσο), Τόλης Σκαμαντζούρας (ντραμς), Σωτήρης Τσούκαλης (πιάνο, ακορντεόν). Με το τραγούδι τους Sandrina έκαναν επιτυχία ακόμα και στο εξωτερικό, ενώ ένα μυστήριο κάλυπτε το συγκρότημα γιατί παντα εμφανίζονταν όλοι με κουκούλες και δεν εμφάνισαν ποτέ τα πρόσωπά τους!

Mυριδάκη Γεωργία






Sandrina



Walking down the street
Leaving all of them behind
I'm thinking about of me
And sometimes of my life
I can't see your face
I can't see your eyes
But I can breath your breath
I can paint your smile


Sandrina you're touching me now
Sandrina Sandrina around
Sandrina you're stalking me now
Sandrina Sandrina oh lord


When you lay me down on your empty roads
Many dreams flight out
You made me a wind of love
Tell me how , Tell me how
In a second life
Yes full of love
Souls'll stressed black Sun
Death never comes

Sandrina you're touching me now
Sandrina Sandrina around
Sandrina you're stalking me now
Sandrina Sandrina oh 







DREAMER & THE FULL MOON 

Banana Moon: Φωνή
Captain Hook: Κιθάρα
Τσιφούτης: Κιθάρα
Pirate Sam: Μπάσο
Napoleon Vonapartis: Σαξόφωνο
Animal: Τύμπανα
Γιάννης Τομαράς: Πλήκτρα




...Είναι πλέον γνωστό ότι πίσω από τις ... κουκούλες κρύβονταν τα πρόσωπα του ΝΙΚΟΥ ΠΙΠΙΝΕΛΗ, των ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΚΙΚΟΔΗΜΟΥ και ΓΙΑΝΝΗ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ [που μετέπειτα έφτιαξαν τους OPA ... προφανώς θα θυμόσαστε το "θέλω μες στα δυο σου μάτια να κοιτάζω" με τη συμμετοχή της Χαρούλας Αλεξιίου] και του ΜΑΝΟΥ ΞΥΔΟΥΣ [μετέπειτα Πυξ Λαξ]. Με αυτή τη Sandrina τους ... πολλές παιδικές και εφηβικές καρδιές είχαν ραγίσει εκεί στα 80ς [μεταξύ των οποίων και η δικιά μου oops ... ooops ... αχ, αυτό το ακορντεονάκι της εισγωγής ..... ] ....

Κάπου είχε γραφτεί [δεν θυμάμαι πού] ότι οι Dreamer .... κάλυπταν τα πρόσωπά τους προκειμένου να μιμηθούν τους Residents. Κάποια στιγμή μίλησα με τον ΠΙΠΙΝΕΛΗ από κοντά και τον ρώτησα "όντως, αυτό θέλατε τότε, να μοιάζετε στους Residents ??" και η απάντησή του : "όχι, καμία σχέση"...
 

Orfeus


"Ο λόγος ήταν πιο απλός. Ο Ξυδούς δεν ήθελε να μάθουν στην δισκογραφική εταιρεία που δούλευε, ότι εκείνος τραγουδούσε σ' αυτό το γκρουπ. Το αρνήθηκε μάλιστα, ακόμη κι όταν πήγε αυτά τα τραγούδια για να τ' ακούσει ο τότε προϊστάμενος του.. "

Γ. Γ.

...


...

24 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς και Μουσικές Ταξιαρχίες

...

...


Οι “Μουσικές Ταξιαρχίες” πήγαν στις 12 Απριλίου (νομίζω) του 1980 να παίξουν στην Καρδίτσα, αλλά μετά το τέλος της συναυλίας η αστυνομία τους συνέλαβε και μετά από τρεις ημέρες δικάστηκαν για εξύβριση των θείων, της δημόσιας αρχής και του κράτους και καταδικάστηκαν σε 54 μήνες φυλακή (14 ο Τζιμάκος και από 8 οι υπόλοιποι). Αυτό το γεγονός, έστρεψε το ενδιαφέρον του καλλιτεχνικού κόσμου (μάζεψαν υπογραφές για το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης), αλλά οι κρατικές επεμβάσεις εις βάρος του γκρουπ, συνεχίστηκαν με αποτέλεσμα να διακοπούν τα lives του στο “Αχ Μαρία” και να οργιάσει η αντιπολίτευση για να καταργηθεί επιτέλους η λογοκρισία σ’ αυτή τη χώρα. Μεγάλος ντόρος!!!! Φυσικά καταλαβαίνετε ότι οι εταιρίες δεν έμειναν άπραγες. Όταν οι “Μουσικές Ταξιαρχίες” αθωώθηκαν πανηγυρικά από το Εφετείο, μπήκε σε τροχιά και ο πολυαναμενόμενος δίσκος τους, ο οποίος ναι μεν λογοκρίθηκε στα επίμαχά του σημεία, ναι μεν δόθηκε εντολή από την Εισαγγελία Αθηνών να κατασχεθούν όλα τα αντίτυπα που κυκλοφορούσαν στην αγορά, αλλά αυτό απεδείχθη ότι ήταν η καλύτερη διαφήμιση, διότι παρ’ όλα τα μέτρα που ελήφθησαν από τις αρχές, ο δίσκος σημείωσε ρεκόρ πωλήσεων.










Μουσικές Ταξιαρχίες - κυκλοφορία δίσκου 1982 
Παραγωγός: Μάνος Ξυδούς


..Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, ο Μάνος :  
«… καλά… αύριο, κατά τις 11:00, θα περάσω από το γραφείο… αλλά, μη περιμένεις πολλά, γιατί ο Σαραντής φωνάζει και δεν μπορώ να τον ακούω….». Την άλλη μέρα, κατά τις 11:+ καταφθάνει με μια σακούλα της ΕΜΙ. Μέσα υπήρχαν δύο «φρέσκοι», από την εργοστασιακή πρέσα κοπής, δίσκοι, με ασπρόμαυρο εξώφυλλο και χρωματιστά tags. Ο ένας δίσκος είχε προορισμό εμένα και ο άλλος, τον Ηλία Ξυνόπουλο. Στο μπροστινό μέρος του εξωφύλλου, η ασπρόμαυρη φωτογραφία έδειχνε ένα κρεβάτι επάνω στο οποίο ποζάρει ξαπλωμένη, κόντρα και πλαγίως, μια ολόγυμνη χοντρή γυναίκα! Στο εσώφυλλο, ένα φωτορομάντζο. Καταλάβαμε ότι ήταν από εκείνες τις σχεδιαστικές «παλιοδουλειές» του Δημήτρη Αρβανίτη ο οποίος πάντα ενέδιδε όταν του προέκυπτε δουλειά για σχεδιασμό τολμηρών εξωφύλλων. Οι χρωματιστές ετικέτες γράφουν: ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ – ΔΙΣΚΟΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑΣ (LP 064-71244)! Ήταν η περίοδος που το κράτος του ανατέλλοντος ΠΑ.ΣΟ.Κ, τα ‘χασε… με τον Μαρούδα, στη λογοκρισία της οδού Ζαλοκώστα!

Χαζεύαμε με τον Ηλία το εξώφυλλο και δίπλα μας ο Μάνος να αδημονεί αμίλητος… Έκπληκτος τον ρωτώ: «Τι είναι αυτό… Μάνο;…» κι ο Μάνος, με αγωνιώδες χαμόγελο κρυφής ευχαρίστησης –προφανώς για το αποτέλεσμα που κρατούσε στα χέρια του- σπάει τη σιωπή του: «…άντε ρε μμμαλάκα… βάλε να ακούσουμε… μ’ έχεις τόση ώρα και περιμένω;…» Μετά από αυτό, ο Μάνος επανήλθε στη σιωπή του αλλά, είχε καρφωμένο το «ομιλητικό» βλέμμα του επάνω μας. Ένα βλέμμα, χαρακτηριστικό των ανθρώπων που σκέφτονται πολύ. Ο δίσκος «κάθεται» -επιτέλους, για  Μάνο- στο πλατό, κλείνουμε τις πόρτες, ανεβάζουμε την ένταση του ενισχυτή και τα tracks κυλούν σε 33 1/3 rpm  :
...
 
Disco Tsoutsouni
Ο Τεκές
One Song for the Calavrita Place
Ερωτικό
Το Παιδί του Σωλήνα
Για την Γιορτή της Μητέρας
Πάρε το Χαπάκι σου
Οι Εκλογές
Μουσικές Ταξιαρχίες
 
...
 Μετά την ακρόαση, ο Μάνος έφυγε σιωπηλός με τους οκτώ δίσκους που μου πήρε κι εγώ, έφυγα για το σπίτι με τον έναν που μου άφησε. Πέρασε ένα εικοσιτετράωρο, χάζεψα ξανά το εξώφυλλο και τότε πρόσεξα ότι, ο Μάνος, ήταν ο παραγωγός του δίσκου! Αυτή, η σχέση μας, κράτησε έως το καλοκαίρι του 1989. Μετά, χαθήκαμε…. Εσείς πιστεύετε ότι, δεν θα ξαναβρεθούμε;



Είναι πάρα πολλά που μου' ρχονται στο νου σκεπτόμενος την έκδοση του πρώτου δίσκου των Μουσικών Ταξιαρχιών. Πρώτα το πως συζητούσαμε με τις διάφορες εταιρείες δίσκων και το πως αντιμετωπιζόμασταν με επιφύλαξη. Μετά, το θέμα της λογοκρισίας και πώς πήραμε το το νούμερο εκτύπωσης του δίσκου για να κοπεί στο εργοστάσιο της ΕΜΙ,την αντιμετώπιση εκ μέρους των ηχοληπτών κ.λ.π
Αλλά ένα γεγονός που μου έχει μείνει μεταξύ αστείου και σοβαρού ήταν όταν ένα πρωί, λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του δίσκου, βγήκα από το σπίτι μου κατά τις 10 ή 11 το πρωί για να αγοράσω εφημερίδα και να πάω στο σπίτι των γονιών μου που έμεναν ακριβώς ένα τετράγωνο πιό κάτω.
Πηγαίνοντας στο σπίτι, βλέπω απέξω το αστυνομικό αυτοκίνητο και την μητέρα μου να μιλάει μαζί τους. Κάτι κατάλαβα, γυρνάω πίσω στο σπίτι μου, το γνωστό ασφαλίτικο ήταν απέξω και περίμενε. Επιστροφή στο περίπτερο, ελεφρώς αλαφιασμένος παίρνω τηλέφωνο τον Τζιμάκο και τον Δρόλαπα, τους λέω τι συμβαίνει, δίνουμε ραντεβού με τον Τζίμη κοντά στον άδωνι στο Χολαργό και μαζί συναντάμε τον Γιάννη Δρ. Μαθαίνουμε ότι ο Γιώργος Πετσίλας έχει συλληφθεί ( διευθυντής τότε της ΕΜΙ) και ο Μάνος Ξυδούς 
( παραγωγός) έχει εξαφανισθεί προς άγνωστη κατεύθυνση μέχρι να περάσει το αυτόφωρο. Αλλά το αυτόφωρο δεν τελείωνε γιατί το αδίκημα ήταν Περί Τύπου και ήταν διαρκές. Φιλοξενηθήκαμε σε διάφορα σπίτια στους πρόποδες της Πεντέλης, στο σπίτι του Χρήστου στη Ραφήνα και στην Ασκληπιού στο σπίτι των Φατμέ ή του Νίκου Ζιώγαλα ( δεν κατάλαβα ποτέ ποιός έμενε εκεί).Στα μεσοδιαστήματα από σπίτι σε σπίτι μας χαιρετούσαν διάφοροι ακροατές του group και χαζογελούσαν συνομωτικά.Κάποια μέρα ( δεν θυμάμαι πώς) έληξε η δίωξη, κάποτε έληξε και το συγκρότημα.Ωραία πάντως περάσαμε.


του ΒΑΓΓΕΛΗ ΒΕΚΙΟΥ

ΠΗΓΗ: 100 Δίσκοι και η ιστορία τους - ειδική έκδοση ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


...


*O Mάνος Ξυδούς μαζί με τον Τζίμη Πανούση είχαν την επιμέλεια και του δίσκου: Μουσικές Ταξιαρχίες και άλλες αηδίες που κυκλοφόρησε στα 1995.
...


20 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς: Σφαιριστήρια...

...







Θυμάμαι απόψε που τ' αστέρια με κυκλώσανε
ένα juke-box με φαντασία να καλπάζει...




Στον τοίχο κρεμασμένη σε κορνίζα η αφίσα της Εθνικής Βραζιλίας του ’70. Πελέ, Ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Κάρλος Αλμπέρτο κλπ. Δίπλα κρεμασμένη μια μεγάλη φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα. Στην είσοδο ένα μεγάλο τζουκ-μποξ με μικρά δισκάκια βινυλίου των Τζίμμυ Χέντριξ, Κρημ, Τράφικ, Ρόλινγκ Στόουνς, Μπητλς, Ντορς κ.λπ. Στην αίθουσα υπήρχαν μπιλιάρδα όλων των μεγεθών, παιζόταν το λεγόμενο γαλλικό μπιλιάρδο με τις τρεις μπάλες –πολύ δύσκολο παιχνίδι, όχι σαν το «ξενέρωτο» το αμερικάνικο που έχει γίνει της μόδας. Τα ποδοσφαιράκια είχαν το δικό τους χώρο, όπως και μερικά τραπέζια που μάθαινες χαρτιά. Αυτή ήταν λίγο πολύ η εικόνα του τότε «Σφαιριστηρίου» ή αλλιώς «Λέσχης». Μέρος που από τους μεγάλους χαρακτηριζόταν παράνομο για τα παιδιά των δεκαέξι χρόνων που κάθε μέρα το γέμιζαν και έπρεπε να έχεις μέσον για να μπορέσεις να παίξεις. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο οι κοπάνες από το σχολείο να καταλήγουν εκεί. Μόνο αγόρια, φυσικά, από τις φτωχογειτονιές. Εκεί λοιπόν άκουγες όλα αυτά που κανείς δεν μπορούσε να συζητήσει με άνεση στο σπίτι του ή στο τηλέφωνο, αφού δεν είχαν όλα τα σπίτια τέτοιο. Όλες οι συζητήσεις ανακατευόντουσαν με μεγάλη δόση φαντασίας και ο καθένας προσπαθούσε να κάνει την φιγούρα του στον άλλον. Πολλοί εκεί άρχιζαν το τσιγάρο. Χύμα τσιγάρα που αγοραζόντουσαν από τα περίπτερα. Πακέτο μικρό Καρέλια ήταν δύσκολο να είχε κανείς. Οι φιλίες ξεκίναγαν από εκεί.
Αν κάποιος αισθανόταν καλά με κάποιον τότε δενόταν μαζί του. Όλοι ήταν υποχρεωμένοι να υπακούουν τους άγραφους νόμους. Υπήρχε σεβασμός στους μεγαλύτερους και πιο αλήτες. Εκείνοι με τη σειρά τους προστάτευαν τους μικρότερους. Δηλαδή αν κάποιος «εξωλεσχικός» πείραζε την γκόμενα κάποιου μικρού, τότε θα έτρωγε φάπες. Εκεί, μετά τη μουσική, έμπαινες και παρακολουθούσες πολιτικές μονομαχίες ή αναλύσεις για αριστερές ιδέες, παρ’ ότι υπήρχε χούντα και πολλοί παρατρεχάμενοι κατέβαιναν σ’ αυτά τα υπόγεια με τη μορφή πελατών για να ψαρέψουν τι γίνεται. Μετά το μετέφεραν στην ασφάλεια και κάπως έτσι ανοιγόντουσαν οι πρώτοι «φάκελοι» των ανυποψίαστων παιδιών.
Σήμερα τα υπόγεια έχουν αντικατασταθεί από πολυτελείς χώρους όπου συχνάζουν άγνωστοι, αποξενωμένοι που θα περάσουν απλώς την ώρα τους, ακούγοντας από υπερσύγχρονα μηχανήματα, τα τελευταία σκυλάδικα σουξέ.
Οι φιλίες βλέπετε έχουν αλλάξει επίπεδο. Δεν υπάρχουν παρακολουθήσεις της ασφάλειας. Οι καλύτεροι καταδότες σήμερα είναι οι «φίλοι».



Μάνος Ξυδούς - 14-2-2008 - Βραχνή φυσαρμόνικα



...




...
Τα ρούχα μου μυρίζανε καπνούς και αλκοόλ...




...

13 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς: Βράδιασε, τα ξαναλέμε...

...









"...Έπειτα ήρθε το «Βράδιασε, τα ξαναλέμε» που στην ουσία πάλι δεν έκανα και πολλά πράγματα, καθώς το 90% των στίχων είναι άλλων στιχουργών και ποιητών. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν να μελοποιήσω τον λόγο, πράγμα πολύ εύκολο ανεξάρτητα με την φιλολογία περί σύνθεσης που ακούγεται από κάποιους. Το δύσκολο είναι να βρεθεί ο σωστός λόγος, από κει και πέρα τα πράγματα είναι απλά..."

Μάνος Ξυδούς


...


Για το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο στο άλμπουμ: "Βράδιασε, τα ξαναλέμε" έχει γράψει τη μουσική και τους στίχους ο ίδιος ο Μάνος Ξυδούς, αλλά στο νέο του εγχείρημα καθοδηγήθηκε κυρίως από την αγάπη του για την ποίηση, καθώς οργάνωσε ένα κύκλο τραγουδιών βασισμένο στον ποιητικό λόγο του Χαράλαμπου Χατζηνάκη.
Με βασικούς συνεργάτες τον Κώστα Παρίση και τον Πάνο Κατσιμίχα, που είχαν την επιμέλεια της παραγωγής, έφτιαξε δέκα νέα τραγούδια και μία διασκευή που στο σύνολό τους αποπνέουν το άρωμα του ήχου του Μάνου Ξυδούς.
Τα ποιήματα, το "Αμαρτωλόν" της Γαλάτειας Καζαντζάκη και το "Για σένα στις επιθυμίες μου" της Κικής Δημουλά, ήταν η αφετηρία να συμπεριλάβει δύο τραγούδια σε μουσική των Νίκου Χρονάκη - Γιώργου Σταυρακάκη και του Κώστα Παρίση αντίστοιχα, που εκδηλώνουν τις εμμονές του απ' τον κόσμο της ποίησης και δημιουργούν ένα έντονο συναισθηματικό πεδίο.
Ο Πάνος Κατσιμίχας, εκτός "απ' τη βοήθεια, τις ιδέες και τις ατέλειωτες ώρες" που πέρασε με τον Μάνο στο στούντιο, ερμηνεύει με τον χαρακτηριστικό του τρόπο το "Μια ζωή στο Ρίσκο". Όπως είναι και αναμενόμενο, η γοητεία της ερμηνείας του τραγουδοποιού κάνει το track 5 ιδιαίτερη στιγμή στην ακρόαση του άλμπουμ.
Με τις ερμηνείες τους επίσης συμμετέχουν ο Κώστας Παρίσης, η Μαριάννα Γερασιμίδου και οι Βωξ ενώ τους στίχους και τη μουσική του τραγουδιού "Έρωτας Τροχός" έχει γράψει ο Δημήτρης Καρράς.



Δελτίο Τύπου της Impact Music


...












Νομίζω πως απλά ο καθένας εξ ημών που εκτίθεται πρέπει να είναι έτοιμος για κριτική, καλή ή κακή. Τις κακές κριτικές απ' όπου κι αν προήλθαν προσωπικά δεν τις φοβήθηκα ποτέ. Αντίθετα, με έκαναν να σκεφτώ πόσο δίκιο έχει αυτός που τις κάνει κι αν εγώ ενδεχομένως να μπορούσα να αλλάξω κάποια πράγματα. Θα έλεγα κιόλας ότι προσπερνάω τις κριτικές που λένε μόνο καλά πράγματα, δίχως ουσία τις περισσότερες φορές.

Μάνος Ξυδούς 




2007 - Βράδιασε, τα ξαναλέμε


1. Πάντα (Ποίηση: Χαράλαμπος Χατζηνάκης - Μουσική: Μάνος Ξυδούς)
2. Δεν το θέλω μα το βλέπω (Ανάμνηση)(Ποίηση: Χαράλαμπος Χατζηνάκης - Μουσική: Μάνος Ξυδούς)
3. Αμαρτωλόν (Ποίηση: Γαλάτεια Καζαντζάκη - Μουσική: Γιώργος Σταυρακάκης / Νίκος Χρονάκης)
4. Βράδιασε, τα ξαναλέμε (Μουσική - Στίχοι: Μάνος Ξυδούς)
5. Μια ζωή στο ρίσκο (συμμετέχει ο Πάνος Κατσιμίχας)(Στίχοι: Μάνος Ξυδούς - Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας / Μπάμπης Στόκας)
6. Γοργόνα (Ποίηση: Χαράλαμπος Χατζηνάκης - Μουσική: Μάνος Ξυδούς)
7. Εσπερινός (συμμετέχει ο Κώστας Παρίσης)(Ποίηση: Χαράλαμπος Χατζηνάκης - Μουσική: Κώστας Παρίσης)
8. Το κορίτσι της βροχής (Ποίηση: Χαράλαμπος Χατζηνάκης - Μουσική: Μάνος Ξυδούς)
9. Η οθόνη του ουρανού (συμμετέχει η Μαριάννα Γερασιμίδου)(Στίχοι: Μάνος Ξυδούς - Μουσική: Μάνος Ξυδούς / Κώστας Παρίσης / Πάνος Κατσιμίχας)
10. Έρωτας τροχός (συμμετέχουν οι Βωξ)(Μουσική - Στίχοι: Δημήτρης Καρράς)
11. Για σένα στις επιθυμίες μου (συμμετέχει η Μαριάννα Γερασιμίδου)(Ποίηση: Κική Δημουλά - Μουσική: Κώστας Παρίσης)




ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΡΙΣΚΟ


Όλα αυτά που λες τα ξέρω
όλα τα 'χω ξαναδεί
Ρίχνω στάχτη μες τα μάτια
και αράζω παρακεί

Όλα αυτά που με πληγώσαν

με κρατήσαν στη ζωή
όλοι αυτοί που με προδώσαν
μου χαράζαν νέα αρχή

Μια ζωή στο ρίσκο

να ποντάρω στη στιγμή
μια ζωή στη συνοικία, σ' ένα τοίχο
να ζωγραφίζω ένα γιατί

Όλα αυτά που λες τα ξέρω

όλα τα 'χω ξαναδεί
ρίχνω στάχτη μες τα μάτια
και αράζω παρακεί

Μια ζωή στο ρίσκο

να ποντάρω στη στιγμή
μια ζωή στη συνοικία, σ' ένα τοίχο
να ζωγραφίζω ένα γιατί





ΥΓ: Ένας μήνας... 13/4/2010 - Σαν ψέμα.


...

9 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς - Εσύ εκεί...

...

....






"Το θυμάμαι σαν να 'ναι τώρα.. Παίρνω στα χέρια μου τον κόκκινο δίσκο του Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ με τίτλο "Δικαίωμα στο όνειρο", πρέπει να 'ταν το '95 και σταματάω στο τέλος, στη φωνή του Μάνου.. "Για την Κατερίνα" λέει κι αρχίζει να τραγουδά το "Εσύ εκεί". Σπαρακτικός, με μια λέξη.. Δεν ξέρω πόσες φορές γύρισα πίσω τη βελόνα του πικάπ και το ξανάκουσα.. Ήταν τραγούδι ηχογραφημένο απ' την συναυλία που δόθηκε στο "Ρόδον" τον Οκτώβρη του '93, με αφορμή τα γενέθλια του Λάκη. Έκτοτε πάντα το συμπεριλάμβανε στο πρόγραμμα του, αλλά και στα διαφημιστικά σποτ των συναυλιών των Πυξ Λαξ. Αν όχι το πρώτο, ήταν απ' τα πρώτα που τραγουδούσε κάθε φορά.. "








Τον θυμάμαι το 1994, όταν στο Ρόδον και στην εορταστική συναυλία του Λάκη Παπαδόπουλου, με τη συμμετοχή των φίλων του, ερμήνευσε το «Εσύ εκεί» του Λάκη Παπαδόπουλου, σε στίχους Κυριάκου Ντούμου. Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση τόσο η «αγριεμένη» ερμηνεία του, όσο και η σκηνική του παρουσία. Από τότε ο Μάνος Ξυδούς έκανε το κομμάτι «δικό του» και το τραγουδούσε πάντα (αυτή η εκτέλεση-σημαντικό ντοκουμέντο, ηχογραφήθηκε και συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή «Δικαίωμα στο όνειρο» του Λάκη Παπαδόπουλου που κυκλοφόρησε το 1995 και είναι μακράν η καλύτερη από όλες όσες ακολούθησαν).

Παναγιώτης Δημητρόπουλος










ΕΣΥ ΕΚΕΙ




Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τον παράλληλο, βαρύς χειμώνας
και το κλίμα ακατάλληλο
Εσύ εκεί κι εγώ στου κοσμου το υπόγειο, να σε γυρεύω
σε μια ψεύτικη υδρόγειο

Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ, όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο

Εσύ εκεί, εσύ εκεί

Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τα μεγάφωνα, να τραγουδάω
της αγάπης τα παράπονα
Εσύ εκεί κι εγώ σκυμμένος στην κασέτα σου
να με ματώνει η φωνή σου και το ψέμα σου

Εσύ εκεί, εσύ εκεί
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο
Εσύ εκεί, εσύ εκεί









....


7 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς: Περιμένοντας το νέκταρ...

....


"Ένας μεγάλος Σταυρός σε δυο κομμάτια. Ένα κομμάτι για μένα, ένα για σένα. Για να ενώσουμε τα δυο κομμάτια θέλει δουλειά πολύ. Χρειάζεται δουλειά η αγάπη. Ίσως τότε γίνει ΑΓΑΠΗ".

Μάνος Ξυδούς-17/1/2008







"Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο αστέρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος είναι να νιώσει την ικανοποίηση του ερωτισμού. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια επανάληψη. Ο έρωτας είναι αυτός που ανοίγει πόρτες. Αν χαθεί ο έρωτας τελειώσαμε".

Μάνος Ξυδούς 








Στο δίσκο “Περιμένοντας το νέκταρ”, ο Μάνος Ξυδούς μας συστήνει το γυναικείο συγκρότημα “Άρωμα γυναίκας”, το οποίο είναι ουσιαστικά ένα κουαρτέτο εγχόρδων, μέλος του οποίου είναι και η Ελεάννα Ζεγκίνογλου, γνωστή για την συμμετοχή της στο συγκρότημα “Σειρήνες”, το οποίο παλαιότερα πλαισίωνε τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στις εμφανίσεις του. Σε αυτόν το δίσκο ακούμε παλιά και νέα τραγούδια του Μάνου, πειραματισμούς του με νέους ήχους- πραγμά το οποίο του άρεσε πολύ και το έκανε πάντα στις εμφανίσεις του- και ακούμε σε φρέσκιες ερμηνείες και εντελώς διαφορετικές ενορχηστρώσεις μεγάλες επιτυχίες των Πυξ Λαξ, με ξεχωριστή στιγμή, το τραγούδι “Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ” με τη φωνή του Πάνου Κατσιμίχα.




Παίζαμε με το Αρωμα Γυναίκας στην Αρχιτεκτονική και σε μικρότερους χώρους. Κάποια στιγμή έρχεται ο Βασίλης (Παπακωνσταντίνου), βλέπει το πρόγραμμα και μου προτείνει να κάνουμε κάτι παρόμοιο. Του λέω: «Τι θα κάνουμε δηλαδή; Τη ‘Βικτώρια’ με βιολιά;». Και μου απάντησε «Ναι». Ετσι, με προτροπή του Βασίλη, το Αρωμα Γυναίκας έγινε Σειρήνες και κάναμε συναυλίες όλοι μαζί. Μπορεί να δυσαρεστήσαμε τους φανατικούς ακροατές του Βασίλη, αλλά το πιστέψαμε και το κάναμε με γνώση ότι δεν θα αρέσει σε όλους.
 
Κάπου εκεί ήρθε ο Μάνος Ξυδούς και μου πρότεινε να ενορχηστρώσω τα κομμάτια του δίσκου «Περιμένοντας το Νέκταρ» με αυτό το ύφος και μάλιστα τραγούδησα και τρία από αυτά.


 


  Περιμένοντας το νέκταρ (MINOS-EMI)

  1. Φαλτσέτα
  2. Μεθυσμένη βάρκα
  3. Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;
  4. Μια αθώα συμμορία (συμμετέχουν οι Βωξ)
  5. Άμστερνταμ
  6. Μόνο για κείνη μη μου λες
  7. Μυρωδιά καλοκαιριού
  8. Περιμένοντας το νέκταρ
  9. Στην άμμο του χρόνου
  10. Κάνε κάτι για σένα
  11. Το σαξόφωνο βυθίστηκε στον ύπνο και σταμάτησε 
  12. Ο παλιός σκαραβαίος
  13. Ξημερώνει στο νησί της πεταλούδας




ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΕΙΝΗ ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ


Αν έρθεις απ'το σπίτι τα χαράματα
θα έχω το κλειδί πανω στην πόρτα
Αν θέλεις θα γκρεμισουμε τα φραγματα
δυο ταχυδρόμοι που ξεχάστηκαν στη βόλτα

Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνη μη μου λες
Μόνο για κείνη μη μου λες
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Μόνο για κείνη μη μου λες

Αν έρθεις απ' το σπίτι τα χαράματα
να πεις τις πιο καλές σου ιστορίες
αυτές που ζωντανεύουνε τ'αγάλματα
και κατεβάζουν τα ρολά στις απορίες

Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες




...

    5 Μαΐ 2010

    Μάνος Ξυδούς - Κανάστα

    ...





    Κάντε στην μπάντα ν' αρχίσει ο χορός
    μη νομίζετε πως όλα είναι θάνατος.. 

    (Η παντομίμα της γιαγιάς)



    Η «Κανάστα» ήταν ένας δίσκος που τον χάρηκα παρόλο που δεν ακούστηκε πολύ.

    Μάνος Ξυδούς (Συνέντευξη-Τραπέζι)



    Κανάστα

    Τι είναι «Κανάστα»; Ένα παιχνίδι με χαρτιά ιδιαίτερα διαδεδομένο στις προηγούμενες δεκαετίες, που ουσιαστικά πρόκειται για τον «πρόγονο» της μπιρίμπας!
    Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η Κανάστα με τον Μάνο Ξυδούς; «παρατηρούσα πόση βία περιέχουν τα παιχνίδια με τα οποία ασχολείται ο γιος μου και έκανα τη σύγκριση με το πως αντιμετώπιζε ο κόσμος τα «χαρτοπαίγνια» των προηγούμενων δεκαετιών. Τότε κατάλαβα ότι τα τότε «βρώμικα» παιχνίδια ήταν πολύ πιο αθώα από τα σημερινό video games...»
    Με αυτόν τον τίτλο λοιπόν κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Μάνου Ξυδούς, (από την Universal Music).
     

    Έντεκα καινούργια τραγούδια, έντεκα ιστορίες που μας μιλούν κατευθείαν στην ψυχή...
    Μια δεμένη παρέα, ο Μάνος Ξυδούς, ο Νίκος Πιπινέλης και ο Γιάννης Ευσταθίου έχουν γράψει τη μουσική και τους στίχους των έντεκα τραγουδιών και του ενός ορχηστρικού θέματος που περιλαμβάνονται στο CD και μας μεταφέρουν αυτούσια τη διάθεση που επικρατούσε κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης.
    Το πρώτο single του δίσκου «Η ελπίδα ζωντανή», είναι το τραγούδι που ακούγεται στο ραδιόφωνο, το οποίο μάλιστα είναι αφιερωμένο στον προπονητή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, Ότο Ρεχάγκελ!


    "Πέφτουνε τα χιόνια, γέρνουν τα κλαδιά
    βρεγμένα σπίρτα πως ν' ανάψω τη φωτιά
    όταν θα βλέπω μες στον ύπνο μου βροχή
    θα 'ναι η ελπίδα πως θα 'ρθεις
    όταν θα βλέπω μες στα μάτια σου βροχή
    θα 'ναι η ελπίδα ζωντανή"...


    (στίχοι: Μάνος Ξυδούς - "Η ελπίδα ζωντανή")
     
    Το «Αγάπη ευτυχισμένη δεν υπάρχει» είναι διασκευή του γαλλικού τραγουδιού «II n'y a pas d' amour heureux» των L. Aragon & G.C. Brassens με ελληνικούς στίχους της Βερονίκης Δαλακούρα.
    Το «Πόσα» είναι το τραγούδι που σίγουρα θα σας εκπλήξει με τον καυστικό στίχο που λέει όμως τόσο μεγάλες αλήθειες... Λουπ ντε λα, ονομάζεται μια απ' τις δύσκολες χορευτικές φιγούρες των χορευτριών του Μουλέν Ρουζ. Το Πίρα Ροκού, είναι ένα ορχηστρικό κομμάτι που πήρε τον τίτλο του απ' το ψάρι που μπορεί ν' ανεβαίνει στην επιφάνεια του νερού.
    Επίσης, στο τραγούδι «Η παντομίμα της γιαγιάς» παίζουν και τραγουδούν οι Παζλ, ενώ στα φωνητικά συναντούμε την Ζίνα Αρβανιτίδη.



    Τα τραγούδια του cd
    01. Η ελπίδα ζωντανή
    02. Αγάπη ευτυχισμένη δεν υπάρχει
    03. Λουπ ντε λα
    04. Πόσα;
    05. Περίπλους εαυτών
    06. Στη γη της χαμένης νεότητας
    07. Όλα είναι δικά μας
    08. Η παντομίμα της γιαγιάς
    09. Πίρα ροκού (ορχηστρικό)
    10. Τρελή κιθάρα
    11. Νέκταρ στα χείλη της γάτας
    12. Το σχήμα της σιωπής μου


    (Δελτίο Τύπου της Universal) 






    Στη γη της χαμένης νεότητας

    αφιερωμένο στα παιδιά από το Ηράκλειο Κρήτης
    Γιώργο, Μιχάλη, Στράτο & Νίκο


    Στη γη της χαμένης νεότητας πατάω
    κάπου στα 70'ς κι ακόμα πιο παλιά
    την πόρτα της αιώνιας αθωότητας χτυπάω 
    και περιμένω μ' ανοιγμένα τα φτερά. 

    Η πόρτα ανοίγει, όλοι είναι μέσα
    οι γερομπήτνικς με ροκάδες αγκαλιά
    οι κολλητοί μου να δίνουνε τα ρέστα
    όταν ακούγεται παθιάρικα το "Love"

    Βγαίνω έξω απ' το κλουβί μου
    ξαναβγαίνω απ' το κλουβί μου
    νιώθω μες τη φυλακή μου
    ετοιμοθάνατο πουλί

    Την Κυριακή στο γήπεδο του Νέστορα
    απομεσήμερο της Νέας Φιλαδέλφειας
    βαριά η μπάλα, πουτάνα την βαφτίζαμε
    να μας χαρίσει μια στιγμή αξιοπρέπειας

    Στα χρόνια της χαμένης αθωότητας
    ανάβει κόκκινο φανάρι στην καρδιά σου
    κρεμάς επάνω σου μια τρύπια ζώνη
    αγνότητας
    κι έτσι νομίζεις πως θα φύγεις μακριά σου





    Πώς γεννήθηκαν οι "Βωξ";

    Αφορμή στη δημιουργία μας στάθηκαν τα τραγούδια του Μάνου Ξυδούς. Την εποχή που έφτιαχνε το δίσκο «ΚΑΝΑΣΤΑ» στο στούντιο που έχουμε (στούντιο PAZL), άφησε κάποια τραγούδια του εκτός, τα οποία ενορχηστρώσαμε και του προτείναμε να τα βάλουμε στο δικό μας δίσκο. Ευτυχώς συμφώνησε και νομίζουμε ότι το αποτέλεσμα μας δικαίωσε όσο αφορά το προσωπικό μας γούστο τουλάχιστον!   

    (Συνέντευξη-Ποτέ όπως πριν)







    Ένα "απογειωτικό" πρόγραμμα είχαμε τη τύχη να παρακολουθήσουμε τη Παρασκευή που μας πέρασε, στη μουσική σκηνή Συρμός. Ο Μάνος Ξυδούς με τη Βαλέρια Χριστοδουλίδου, οι Βωξ με τη Μικαέλα με το ηλεκτρικό της βιολί και τη Ζίνα Αρβανιτίδη στα πλήκτρα, ο Νίκος Πιπινέλης και ο Γιάννης Ευσταθίου, ο Τόλης Φασόης και οι guest Μπάμπης Στόκας και Άκης Δαούτης, έκαναν το κόσμο να αναρωτιέται στο τέλος ..."πότε πήγε κι όλας τρεις" και o ..."Συρμός" έφτασε στο τέρμα! Ένα πρόγραμμα που ...δυστυχώς τελείωσε το Σάββατο, οπότε όσοι προλάβατε προλάβατε! Οι υπόλοιποι μην απογοητεύεστε, καθώς όπως μάθαμε, συζητείται το ενδεχόμενο το πρόγραμμα να συνεχιστεί με την ίδια σύνθεση στον ίδιο χώρο, αλλά με άγνωστες ακόμα ημερομηνίες.
    Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τον Μάνο Ξυδού να ερμηνεύει τραγούδια του με τη συνοδεία μόνο της κιθάρας του και των κρουστών που έπαιξε ο Γιάννης Νικολετόπουλος (φοβερός τύπος παρεπιπτόντως!). Έχοντας αφήσει πίσω τους Πυξ Λαξ ξεκίνησε ουσιαστικά τη solo καριέρα του με το πρώτο του cd "Κανάστα" που κυκλοφόρησε στις αρχές του χρόνου. Βλέποντας τον στη σκηνή, πότε μελωδικό και πότε άγριο ροκά, νιώθει κανείς το μέγεθος της καλλιτεχνικής του οντότητας και φυσικά γίνεται κατανοητό γιατί θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές της μουσικής που εκπροσωπεί. 





    Πότε θα μάθουμε να ζούμε;
    Είναι κιόλας πολύ αργά...

    (Αγάπη ευτυχισμένη δεν υπάρχει)




    ...

    2 Μαΐ 2010

    Μάνος Ξυδούς: Πυξ Λαξ Τέλος...

    ...






    «Το τελευταίο πράγμα που δεν θα ήθελα να διαγράψω είναι τα 15 χρόνια με τους Πυξ Λαξ. Από κει πήρα τα πάντα, βελτιώθηκα και σαν άνθρωπος»

     ...

    Το 2004 οι Πυξ Λαξ ανακοίνωσαν πως θα διαλυθούν, αφού προηγηθούν συναυλίες και ένας ακόμη ζωντανός δίσκος. Ο δίσκος ονομάστηκε "Τέλος", και περιέχει όλα τα γνωστά τραγούδια τους με συμμετοχές καλλιτεχνών όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, ο Βασίλης Καρράς, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, οι Όναρ, οι Ντομένικα. Την τελευταία τους συναυλία την έδωσαν στον Λυκαβηττό στις 18 Σεπτεμβρίου 2004.



    Ορφέας Αγγελικός:-«Κύριε Ξυδούς …»
    Μάνος Ξυδούς: -«Μίλα μου στον ενικό σε παρακαλώ».
    Ο.Α.: -«Θα προσπαθήσω… Δημοσιεύτηκε πρόσφατα ότι οι Πύξ – Λάξ διαλύονται. Σε παρακαλώ κάνε μια διάψευση».
    Μ.Ξ. -«Ας μη γινόμαστε μελοδραματικοί. Όντως τον Οκτώβριο τελειώνουμε. Απλά έκλεισε ο κύκλος μας. Κάποιες γραμμές, όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, πρέπει να κλείνουν. Εάν συνεχίζεις είναι κουταμάρα…».
    Ο.Α. -«Επιλέγετε όμως να κλείσετε τον κύκλο στο απόγειο της δόξας σας».
    Μ.Ξ. -«Δεν υπάρχει ούτε απόγειο, ούτε υπόγειο. Η γραμμή της επιτυχίας από την αποτυχία, σε μια κλωστή κρέμεται».
    Ο.Α. -«Έχετε χαρακτηριστεί πάντως σαν οι Pink Floyd της Ελλάδας»
    Μ.Ξ. -«Οι Pink Floyd ανήκουν στα 10 καλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών σε παγκόσμιο επίπεδο. Μπορεί να έχουμε επηρεαστεί από αυτούς όπως βέβαια και από άλλα συγκροτήματα. Όμως δεν υπάρχει καμία σύγκριση. Ούτε οι Pink Floyd της Ουγκάντας δεν είμαστε. Είμαστε μονάχα μουσικοί Έλληνες τυχεροί».
    Ο.Α. -«Διακρίνω μία ταπεινότητα»;
    Μ.Ξ. -«Δεν είμαι καθόλου ταπεινός. Ίσως να είμαι ο πιο άσεμνος. Στο κάτω κάτω δε νομίζω ότι υπάρχει σεμνός καλλιτέχνης. Όλοι έχουμε μια ματαιοδοξία σ’ αυτό που κάνουμε. Αν κάποιος κατορθώσει και το τιθασεύσει αυτό, τον παραδέχομαι. Άλλωστε, δεν είμαστε και τόσο ποιοτικοί. Ταμπελίτσα είναι η ποιότητα. Εγώ δεν πιστεύω σ’ αυτά τα πράγματα. Τις χειρότερες μαλακίες τις βλέπεις σ’ αυτό που λέγεται ποιοτικό τραγούδι».






    Οι Πυξ Λαξ, βρίσκονται στον Παράδεισο;
     
    Να ήξερα τι είναι παράδεισος, θα ήμουν και εγώ εκεί! Οι Πυξ Λαξ δεν θα πεθάνουν. Όταν ακούω στο ραδιόφωνο τους Πυξ Λαξ αισθάνομαι υπερήφανος. Αυτό το συναίσθημα δεν θα το αναπληρώσουν ούτε εκατό δικές μου δουλειές. Μπορεί να θεωρηθώ κολλημένος, αλλά έτσι ήταν. 

    Η συνύπαρξή σας στο γκρουπ ήταν μια ευτυχισμένη περίοδος;
     
    Και με αρκετές δυσάρεστες στιγμές. Στην καλή μας την περίοδο, τότε ήταν που είχαμε πολλούς τσακωμούς. Ο κόσμος νόμιζε ότι ήμασταν αγαπημένοι αλλά τότε ήταν που τσακωνόμασταν πολύ. Τώρα που τελείωσε και νομίζει ο κόσμος πως τσακωνόμαστε, είμαστε μια χαρά. Με τον καιρό όλα αυτά ξεχνιούνται. Το συναίσθημα της νοσταλγίας είναι ζωντανό. 

    Ηταν κοινή συναινέσει ο χωρισμός;
     
    Μα στην ουσία δεν χωρίσαμε, στην ουσία σταματήσαμε να τσακωνόμαστε για το ποιος έχει γράψει το καλύτερο τραγούδι (γέλια). Οι μεγαλύτεροι καβγάδες γίνονται μεταξύ αδελφών και φίλων. Είναι λογικό. Ο καθένας είχε τη δική του κοπέλα, έπρεπε λοιπόν να πει ο καθένας πως το δικό του είναι το καλύτερο. Φαντάσου να γύρναγε η δική μου η κοπέλα και να της άρεσε ένα άλλο τραγούδι και να μην το είχα γράψει εγώ (γέλια). Αυτή είναι η ματαιοδοξία του καλλιτέχνη την οποία όλοι την αποποιούμαστε, αλλά δεν μπορούμε να την νικήσουμε.

    Μικρό αφιέρμα στον Μάνο Ξυδούς-"'Έθνος"






    Αναπολείς την εποχή των «Πυξ Λαξ» αρκετά χρόνια πια μετά το σπάσιμο τους;
     
    Μια μεγάλη σχέση είναι σαν μια μεγάλη ερωτική σχέση που ακόμα και όταν έχει τελειώσει η ουσία ποτέ δεν σταματάει, πάντα υπάρχουν κολλήματα που είναι πάρα πολύ δυνατά και σε κάνουν να τα σκέφτεσαι αυτά τα πράγματα. Δεν αναπολώ στην ουσία τίποτε, αλλά με νοσταλγία θυμάμαι τα πάντα…






    ΥΓ:
    Η ιστορία σε λίγες γραμμές... 
    Χρονικό... 



    ...

    Related Posts with Thumbnails