5 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς - Κανάστα

...





Κάντε στην μπάντα ν' αρχίσει ο χορός
μη νομίζετε πως όλα είναι θάνατος.. 

(Η παντομίμα της γιαγιάς)



Η «Κανάστα» ήταν ένας δίσκος που τον χάρηκα παρόλο που δεν ακούστηκε πολύ.

Μάνος Ξυδούς (Συνέντευξη-Τραπέζι)



Κανάστα

Τι είναι «Κανάστα»; Ένα παιχνίδι με χαρτιά ιδιαίτερα διαδεδομένο στις προηγούμενες δεκαετίες, που ουσιαστικά πρόκειται για τον «πρόγονο» της μπιρίμπας!
Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η Κανάστα με τον Μάνο Ξυδούς; «παρατηρούσα πόση βία περιέχουν τα παιχνίδια με τα οποία ασχολείται ο γιος μου και έκανα τη σύγκριση με το πως αντιμετώπιζε ο κόσμος τα «χαρτοπαίγνια» των προηγούμενων δεκαετιών. Τότε κατάλαβα ότι τα τότε «βρώμικα» παιχνίδια ήταν πολύ πιο αθώα από τα σημερινό video games...»
Με αυτόν τον τίτλο λοιπόν κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Μάνου Ξυδούς, (από την Universal Music).
 

Έντεκα καινούργια τραγούδια, έντεκα ιστορίες που μας μιλούν κατευθείαν στην ψυχή...
Μια δεμένη παρέα, ο Μάνος Ξυδούς, ο Νίκος Πιπινέλης και ο Γιάννης Ευσταθίου έχουν γράψει τη μουσική και τους στίχους των έντεκα τραγουδιών και του ενός ορχηστρικού θέματος που περιλαμβάνονται στο CD και μας μεταφέρουν αυτούσια τη διάθεση που επικρατούσε κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης.
Το πρώτο single του δίσκου «Η ελπίδα ζωντανή», είναι το τραγούδι που ακούγεται στο ραδιόφωνο, το οποίο μάλιστα είναι αφιερωμένο στον προπονητή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, Ότο Ρεχάγκελ!


"Πέφτουνε τα χιόνια, γέρνουν τα κλαδιά
βρεγμένα σπίρτα πως ν' ανάψω τη φωτιά
όταν θα βλέπω μες στον ύπνο μου βροχή
θα 'ναι η ελπίδα πως θα 'ρθεις
όταν θα βλέπω μες στα μάτια σου βροχή
θα 'ναι η ελπίδα ζωντανή"...


(στίχοι: Μάνος Ξυδούς - "Η ελπίδα ζωντανή")
 
Το «Αγάπη ευτυχισμένη δεν υπάρχει» είναι διασκευή του γαλλικού τραγουδιού «II n'y a pas d' amour heureux» των L. Aragon & G.C. Brassens με ελληνικούς στίχους της Βερονίκης Δαλακούρα.
Το «Πόσα» είναι το τραγούδι που σίγουρα θα σας εκπλήξει με τον καυστικό στίχο που λέει όμως τόσο μεγάλες αλήθειες... Λουπ ντε λα, ονομάζεται μια απ' τις δύσκολες χορευτικές φιγούρες των χορευτριών του Μουλέν Ρουζ. Το Πίρα Ροκού, είναι ένα ορχηστρικό κομμάτι που πήρε τον τίτλο του απ' το ψάρι που μπορεί ν' ανεβαίνει στην επιφάνεια του νερού.
Επίσης, στο τραγούδι «Η παντομίμα της γιαγιάς» παίζουν και τραγουδούν οι Παζλ, ενώ στα φωνητικά συναντούμε την Ζίνα Αρβανιτίδη.



Τα τραγούδια του cd
01. Η ελπίδα ζωντανή
02. Αγάπη ευτυχισμένη δεν υπάρχει
03. Λουπ ντε λα
04. Πόσα;
05. Περίπλους εαυτών
06. Στη γη της χαμένης νεότητας
07. Όλα είναι δικά μας
08. Η παντομίμα της γιαγιάς
09. Πίρα ροκού (ορχηστρικό)
10. Τρελή κιθάρα
11. Νέκταρ στα χείλη της γάτας
12. Το σχήμα της σιωπής μου


(Δελτίο Τύπου της Universal) 






Στη γη της χαμένης νεότητας

αφιερωμένο στα παιδιά από το Ηράκλειο Κρήτης
Γιώργο, Μιχάλη, Στράτο & Νίκο


Στη γη της χαμένης νεότητας πατάω
κάπου στα 70'ς κι ακόμα πιο παλιά
την πόρτα της αιώνιας αθωότητας χτυπάω 
και περιμένω μ' ανοιγμένα τα φτερά. 

Η πόρτα ανοίγει, όλοι είναι μέσα
οι γερομπήτνικς με ροκάδες αγκαλιά
οι κολλητοί μου να δίνουνε τα ρέστα
όταν ακούγεται παθιάρικα το "Love"

Βγαίνω έξω απ' το κλουβί μου
ξαναβγαίνω απ' το κλουβί μου
νιώθω μες τη φυλακή μου
ετοιμοθάνατο πουλί

Την Κυριακή στο γήπεδο του Νέστορα
απομεσήμερο της Νέας Φιλαδέλφειας
βαριά η μπάλα, πουτάνα την βαφτίζαμε
να μας χαρίσει μια στιγμή αξιοπρέπειας

Στα χρόνια της χαμένης αθωότητας
ανάβει κόκκινο φανάρι στην καρδιά σου
κρεμάς επάνω σου μια τρύπια ζώνη
αγνότητας
κι έτσι νομίζεις πως θα φύγεις μακριά σου





Πώς γεννήθηκαν οι "Βωξ";

Αφορμή στη δημιουργία μας στάθηκαν τα τραγούδια του Μάνου Ξυδούς. Την εποχή που έφτιαχνε το δίσκο «ΚΑΝΑΣΤΑ» στο στούντιο που έχουμε (στούντιο PAZL), άφησε κάποια τραγούδια του εκτός, τα οποία ενορχηστρώσαμε και του προτείναμε να τα βάλουμε στο δικό μας δίσκο. Ευτυχώς συμφώνησε και νομίζουμε ότι το αποτέλεσμα μας δικαίωσε όσο αφορά το προσωπικό μας γούστο τουλάχιστον!   

(Συνέντευξη-Ποτέ όπως πριν)







Ένα "απογειωτικό" πρόγραμμα είχαμε τη τύχη να παρακολουθήσουμε τη Παρασκευή που μας πέρασε, στη μουσική σκηνή Συρμός. Ο Μάνος Ξυδούς με τη Βαλέρια Χριστοδουλίδου, οι Βωξ με τη Μικαέλα με το ηλεκτρικό της βιολί και τη Ζίνα Αρβανιτίδη στα πλήκτρα, ο Νίκος Πιπινέλης και ο Γιάννης Ευσταθίου, ο Τόλης Φασόης και οι guest Μπάμπης Στόκας και Άκης Δαούτης, έκαναν το κόσμο να αναρωτιέται στο τέλος ..."πότε πήγε κι όλας τρεις" και o ..."Συρμός" έφτασε στο τέρμα! Ένα πρόγραμμα που ...δυστυχώς τελείωσε το Σάββατο, οπότε όσοι προλάβατε προλάβατε! Οι υπόλοιποι μην απογοητεύεστε, καθώς όπως μάθαμε, συζητείται το ενδεχόμενο το πρόγραμμα να συνεχιστεί με την ίδια σύνθεση στον ίδιο χώρο, αλλά με άγνωστες ακόμα ημερομηνίες.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τον Μάνο Ξυδού να ερμηνεύει τραγούδια του με τη συνοδεία μόνο της κιθάρας του και των κρουστών που έπαιξε ο Γιάννης Νικολετόπουλος (φοβερός τύπος παρεπιπτόντως!). Έχοντας αφήσει πίσω τους Πυξ Λαξ ξεκίνησε ουσιαστικά τη solo καριέρα του με το πρώτο του cd "Κανάστα" που κυκλοφόρησε στις αρχές του χρόνου. Βλέποντας τον στη σκηνή, πότε μελωδικό και πότε άγριο ροκά, νιώθει κανείς το μέγεθος της καλλιτεχνικής του οντότητας και φυσικά γίνεται κατανοητό γιατί θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές της μουσικής που εκπροσωπεί. 





Πότε θα μάθουμε να ζούμε;
Είναι κιόλας πολύ αργά...

(Αγάπη ευτυχισμένη δεν υπάρχει)




...

Related Posts with Thumbnails