20 Μαΐ 2010

Μάνος Ξυδούς: Σφαιριστήρια...

...







Θυμάμαι απόψε που τ' αστέρια με κυκλώσανε
ένα juke-box με φαντασία να καλπάζει...




Στον τοίχο κρεμασμένη σε κορνίζα η αφίσα της Εθνικής Βραζιλίας του ’70. Πελέ, Ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Κάρλος Αλμπέρτο κλπ. Δίπλα κρεμασμένη μια μεγάλη φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα. Στην είσοδο ένα μεγάλο τζουκ-μποξ με μικρά δισκάκια βινυλίου των Τζίμμυ Χέντριξ, Κρημ, Τράφικ, Ρόλινγκ Στόουνς, Μπητλς, Ντορς κ.λπ. Στην αίθουσα υπήρχαν μπιλιάρδα όλων των μεγεθών, παιζόταν το λεγόμενο γαλλικό μπιλιάρδο με τις τρεις μπάλες –πολύ δύσκολο παιχνίδι, όχι σαν το «ξενέρωτο» το αμερικάνικο που έχει γίνει της μόδας. Τα ποδοσφαιράκια είχαν το δικό τους χώρο, όπως και μερικά τραπέζια που μάθαινες χαρτιά. Αυτή ήταν λίγο πολύ η εικόνα του τότε «Σφαιριστηρίου» ή αλλιώς «Λέσχης». Μέρος που από τους μεγάλους χαρακτηριζόταν παράνομο για τα παιδιά των δεκαέξι χρόνων που κάθε μέρα το γέμιζαν και έπρεπε να έχεις μέσον για να μπορέσεις να παίξεις. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο οι κοπάνες από το σχολείο να καταλήγουν εκεί. Μόνο αγόρια, φυσικά, από τις φτωχογειτονιές. Εκεί λοιπόν άκουγες όλα αυτά που κανείς δεν μπορούσε να συζητήσει με άνεση στο σπίτι του ή στο τηλέφωνο, αφού δεν είχαν όλα τα σπίτια τέτοιο. Όλες οι συζητήσεις ανακατευόντουσαν με μεγάλη δόση φαντασίας και ο καθένας προσπαθούσε να κάνει την φιγούρα του στον άλλον. Πολλοί εκεί άρχιζαν το τσιγάρο. Χύμα τσιγάρα που αγοραζόντουσαν από τα περίπτερα. Πακέτο μικρό Καρέλια ήταν δύσκολο να είχε κανείς. Οι φιλίες ξεκίναγαν από εκεί.
Αν κάποιος αισθανόταν καλά με κάποιον τότε δενόταν μαζί του. Όλοι ήταν υποχρεωμένοι να υπακούουν τους άγραφους νόμους. Υπήρχε σεβασμός στους μεγαλύτερους και πιο αλήτες. Εκείνοι με τη σειρά τους προστάτευαν τους μικρότερους. Δηλαδή αν κάποιος «εξωλεσχικός» πείραζε την γκόμενα κάποιου μικρού, τότε θα έτρωγε φάπες. Εκεί, μετά τη μουσική, έμπαινες και παρακολουθούσες πολιτικές μονομαχίες ή αναλύσεις για αριστερές ιδέες, παρ’ ότι υπήρχε χούντα και πολλοί παρατρεχάμενοι κατέβαιναν σ’ αυτά τα υπόγεια με τη μορφή πελατών για να ψαρέψουν τι γίνεται. Μετά το μετέφεραν στην ασφάλεια και κάπως έτσι ανοιγόντουσαν οι πρώτοι «φάκελοι» των ανυποψίαστων παιδιών.
Σήμερα τα υπόγεια έχουν αντικατασταθεί από πολυτελείς χώρους όπου συχνάζουν άγνωστοι, αποξενωμένοι που θα περάσουν απλώς την ώρα τους, ακούγοντας από υπερσύγχρονα μηχανήματα, τα τελευταία σκυλάδικα σουξέ.
Οι φιλίες βλέπετε έχουν αλλάξει επίπεδο. Δεν υπάρχουν παρακολουθήσεις της ασφάλειας. Οι καλύτεροι καταδότες σήμερα είναι οι «φίλοι».



Μάνος Ξυδούς - 14-2-2008 - Βραχνή φυσαρμόνικα



...




...
Τα ρούχα μου μυρίζανε καπνούς και αλκοόλ...




...

Related Posts with Thumbnails