9 Ιουν 2010

Μάνος Ξυδούς: Τ' αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά..

...







Τα αστέρια είναι αυτά που βλέπαμε από παιδιά, όπως όλος ο κόσμος, και που έγιναν μια μαγεία μέσα στη νύχτα. Η νύχτα όμως αντιπροσωπεύει πάντα το μαύρο χρώμα. Τα αστέρια επίσης είναι η ελπίδα, δηλαδή ότι βρίσκεται σε απόσταση από εμάς. Δε σημαίνει όμως ότι διαλέγουμε τον εύκολο δρόμο. Πριν φτάσουμε στα μακρινά αστέρια μπορεί να υπάρχει κι ένα άλλο αστέρι που θα πρέπει να πάμε κοντά του για να το δούμε!


 Μάνος Ξυδούς-Συνέντευξη στον Bosco







Ακούγοντας το νέο σας cd «Τα αστέρια θα είναι πάντα μακριά», αναγνώρισα ένα ιδιαίτερο κράμα από στίχους ερωτικούς, αλλά και με κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό. Δεκατέσσερις νέοι δρόμοι, οδηγεί κάποιος από αυτούς πιο κοντά στην ψυχή σας σήμερα;

Για να βρεις ένα δρόμο, το δρόμο της ψυχής είναι πάρα πολύ δύσκολο, είναι σκοτάδι μέσα εκεί... Όσο και να προχωρήσεις τόσο το σκοτάδι θα πυκνώνει, πολύ δύσκολα θα βρεις το φως, εκτός εάν έχεις κάνει την προσωπική υπέρβαση και έχεις φτάσει σε άλλα επίπεδα...Τις πιο πολλές φορές όλοι μας συμβιβαζόμαστε με τη μισή αλήθεια, την κάνουμε ολόκληρη και ζούμε με αυτό. Αυτό που έχω καταλάβει όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι δυστυχώς τα τραγούδια δεν οδηγούν πάντα κάπου. Πολλές φορές δημιουργούμε ένα τραγούδι και μετά από ένα χρονικό διάστημα όταν φτιάχνουμε ένα άλλο, μπορεί εκείνο να απορρίπτει το προηγούμενο. Ρευστά είναι όλα τα πράγματα στον χώρο της τέχνης. Με λίγα λόγια πιστεύω, ότι η απόλυτη τέχνη είναι η γέννηση, που πραγματοποιείται από τη γυναίκα. Αυτή είναι και πραγματική ουσία της ζωής και όχι να φτιάξουμε ένα έργο-τέχνης, που πόσο μάλιστα θα το έχουμε για πώληση.

Μια νέα δουλειά με τη συμμετοχή, φίλων από τα παλιά, όπως ο Χάρης Κατσιμίχας, αλλά και νέων όπως ο Γιάννης Χαρούλης, ο Λεωνίδας Μπαλάφας, οι «Defiles des ames». Τελικά οι παρέες φτιάχνουν ιστορία;

Πάντα οι παρέες, από παλιά, με την καλή και την κακή έννοια της λέξης «παρέα», δημιουργούσαν ιστορία. Η μουσική είναι παρεΐστικο πράγμα. Δεν μπορεί ο καθένας μας να είναι κλεισμένος σε ένα καβούκι, φορώντας παρωπίδες και πιστεύοντας ότι αυτό που κάνουμε, είναι το καλύτερο στον κόσμο και ταυτόχρονα θεωρώντας οτιδήποτε κάνουν οι άλλοι, είναι ένα τίποτα. Μεγάλος μύθος αυτό. Πιο εύκολα δημιουργείς κάτι, όχι απαραίτητα και κάτι μεγάλο, αλλά δημιουργείς...Ιδίως όταν έχεις την υποστήριξη ή τη βοήθεια φίλων ή γνωστών. Ουδείς είναι τέλειος ή αλάνθαστος, όλοι ατέλειες έχουμε και ειδικά εμείς που μεγαλώσαμε, μη σπουδάζοντας μουσική. Οι πιο πολλοί είμαστε αυτοδίδακτοι. Απλώς, είχαμε ακούσματα από διάφορα ρεπερτόρια και μουσικές, όταν ήμασταν πιο νέοι και με τις γνώσεις που κουβαλάει ο καθένας μας, προσπαθούμε να τα βγάλουμε προς τα έξω. Όταν έχεις και φίλους μαζί, ο καθένας καλύπτει τα κενά του άλλου και το αποτέλεσμα είναι πιο θετικό. 

Συνέντευξη: Ελένη Χρήστου - Περιοδικό Ως3 






Τη μουσική υπογράφει ο ίδιος, σε κάποια τραγούδια μαζί με τον Βαγγέλη Καραπέτρο, τον Τόλη Φασόη και τον Γιάννη Ευσταθίου. Τους στίχους εκτός από τον Μάνο Ξυδούς, υπογράφουν ο Θανάσης Πασπαλάκης, ο Χαράλαμπος Χατζηνάκης, ο Πάμπος Φιλίππου, η Εβίτα Μπουρμά και η Ντέπυ Χατζηκαμπάνη.
Ερμηνευτικά συμμετέχουν: ο Χάρης Κατσιμίχας - τραγουδά μαζί με τον Ξυδούς και τους De file des ames τη "Μεριδιάνα Ι", δίνοντας την χαρακτηριστική του πινελιά, ο Γιάννης Χαρούλης στο "Αυτή τη νύχτα", ο Λεωνίδας Μπαλάφας στα "Μονοπάτια", οι Sharp Ties στο "Αρωματίζω τη μιζέρια μου" και στο "C'mmom baby" οι: Νέλλη Ξυδούς, Τόλης Φασόης, Ζήνα Αρβανιτίδη.




01. Στους δρόμους της αγάπης δεν υπάρχει φως
02. Αυτή τη νύχτα (Συμμετέχει ο Γιάννης Χαρούλης)
03. Αρωματίζω τη μιζέρια μου (Συμμετέχουν οι Sharp Ties)
04. Μεριδιάνα Ι (Συμμετέχουν οι Defile des ames)
05. Μεριδιάνα ΙΙ (Οργανικό, Defile des ames)
06. Σ' ευχαριστώ
07. Μονοπάτια (Συμμετέχει ο Λεωνίδας Μπαλάφας)
08. Ο κόκκινος Ντάνυ
09. Φθινόπωρο
10. Στο πουθενά
11. Γκρέτσια
12. C'mmon baby (Συμμετέχουν οι Ζήνα Αρβανιτίδη, Τόλης Φασόης, Νέλλη Ξυδούς)
13. Τ' αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά
14. Στους δρόμους της αγάπης δεν υπάρχει φως (radio edit)




 ...

Related Posts with Thumbnails