30 Απρ 2011

Kelin - Μια ποιητική ταινία χωρίς λόγια..

..
..

..
..
..
..
..
..
..
..

Kelin του Ermek Tursunov
..
.
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..

14 Απρ 2011

Εννοώ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

..
..
..


 ..
..

..
..

Το βράδυ της 13ης Απριλίου 2010
ήταν ένα από τα πιο άσχημα της ζωής μας…
...για μας που αγαπούσαμε το Μάνο και τα τραγούδια του…
Από τότε, δεν πέρασε ούτε μια μέρα που να μην ακουστεί
η φωνή του στην εκπομπή…
Γιατί όταν λέμε δεν ξεχνάμε, δεν το λέμε για την πρώτη βδομάδα…
Όταν λέμε ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...εννοώ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
Όταν λέμε πως δεν ξεχνάμε δεν μιλάμε για ώρες γραφείου…
Όταν δεν ξεχνάς κάτι, αυτό πρέπει να γίνει ένα με τη καθημερινότητα σου. Αναπόσπαστο κομμάτι ανάμεσα σε αυτά που πιστεύεις: Θεωρίες, φιλοσοφίες μουσικές…
Είναι μέρος της ζωής σου, της καθημερινότητας σου…
Έχει χώρο και λόγο για το τι κάνεις και τι όχι.
Όταν λέμε λοιπόν δεν ξεχνάμε κάποιον τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος όρκος.
Η συνείδηση σου σε ένα τέτοιο όρκο επαγρυπνεί
για να σε ντροπιάσει αν τον παραβείς.
Όταν υπακούς μόνο στη συνείδηση σου πάει να πει πως έχεις
δικές σου αυτόνομες δυνάμεις.
Δυνάμεις που είναι ικανές να σε κρατάνε πιστό σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Είναι η εσωτερική σου φωνή…
Η αποκλειστικά δική σου φωνή…
Η μόνη σου φωνή…
…Αυτό είναι η αγάπη!!!
..
..
Πάμπος Φιλίππου: Εδώ η συνέχεια του συγκινητικού κειμένου.  
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..

13 Απρ 2011

Γλυκιέ μου εσύ δεν χάθηκες..

..
..
..
..
..

..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..



2 Απρ 2011

Μη φύγεις ακόμα..

..
..


..
..


Θυμάμαι συχνά το φίλο μου το Μάνο... 

Και κείνο το βράδυ όταν κατέρρευσε στα γυρίσματα είναι σίγουρο οτι δε θα το ξεχάσω ποτέ. Όπως δε θα ξεχάσω την αγωνία αλλά και τη μάχη του Μαρκ κόντρα στο μοιραίο. Και λίγο μετά με τη Νάντια στο Τζάνειο, ο πανικός, η φοβερή ξαφνική απώλεια, ο Φίλιππος που έφτασε με τη Μαρία και μου είπε πως «είναι μετά να μην πιστεύεις στις προλήψεις» (ήταν Τρίτη και 13), τα κοράκια των καναλιών που μυρίστηκαν αίμα και πλάκωσαν χωρίς κανένα σεβασμό σε τίποτα, το τηλέφωνο μου που χτυπούσε αδιάκοπα γιατί κάπως μαθεύτηκε ότι αυτές τις στιγμές ήμουν μαζί του. 

Και αργότερα πια, η τελευταία (;) μας συνάντηση στους Αγίους Αναργύρους όπου επικρατούσε το αδιαχώρητο, το «Ziggy Stardust» του Bowie, που εκείνο το κορίτσι το έριξε μαζί του για το ταξίδι. Το αφιέρωμα που κάναμε στην πρώτη εκπομπή του νέου κύκλου. Όλα είναι ακόμα κάτι σαν ένα όνειρο και έχω ακόμα την ελπίδα πως κάποτε θα ξυπνήσω.
Κι από τότε κάθε φορά που το ακούω εύχομαι τα πράγματα να ήταν αλλιώς… 

Ο μικρός γιος του ο Νικόλας που μιλούσαμε προχθές για τους "Γκορμίτες" και το "Χάρι Πότερ" κάποια στιγμή μου είπε "σε παρακαλώ μη φύγεις ακόμα, κάνουμε καλή παρέα" και άθελα μου έγινα κομμάτια...

-Μη φύγεις ακόμα, κάνουμε καλή παρέα.


Συγνώμη που μετά από καιρό απουσίας επιστρέφω με ένα όχι χαρούμενο κείμενο, αλλά με παρακίνησε αυτό το βίντεο που κάποιος «ανέβασε» στο YouTube, από την εκπομπή που αφιερώσαμε στο φίλο μας το Μάνο.
Αυτή είναι η τελευταία του (κυριολεκτικά…) εμφάνιση στο αγαπημένο μου «Τι Ζητάς», που σαν από τραγική ειρωνεία ο Μαρκ και η Βάσω στην αρχή δεν το ήθελαν στην εκπομπή, ακούγοντας από λάθος την άλλη εκδοχή του και όχι αυτή, την α λα Eagle Eye Cherry. 

Η παροιμιώδης πια επιμονή μου, που την πλήρωσα πολλές φορές ακριβά, έβαλε τελικά αυτό το τραγούδι να ανοίξει εκείνο το επεισόδιο, που τελικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Ήταν πάντα βλέπετε μέσα στη δική μου «Ιδανική εκπομπή».




..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..

Related Posts with Thumbnails