ΥΓ: Να τη συζητήσουμε όποτε θες και την παρακμή του Woody Allen, αλλά πειράζει που εγώ θυμήθηκα κάτι δύσκολες νύχτες στην Piazza Navona, κάτι ηλιόλουστα πρωινά στα προάστια, κάτι περιπάτους στο Trastevere και ξεχυλίζω υποκειμενικότητα; Σαν να μην πέρασε μια μέρα.. Στη Ρώμη με αγάπη εσύ. Στη Ρώμη από αγάπη, εγώ.. Αγάπης αγώνας άγονος..
16 Οκτ 2012
To Rome with love..
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 7:44 π.μ.
Ετικετες Κατι δικα μου, Κινηματογράφος, Ταξίδια, Woody Allen