18 Φεβ 2013

Origami...




















ΥΓ: Origami instructions.. Fun!




















14 Φεβ 2013

Σπάνια τοπία του Ιαπωνικού Κινηματογράφου














Πέμπτη 14 έως Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΣΠΑΝΙΑ ΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΙΑΠΩΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Από την παράδοση στη νεωτερικότητα

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της ΑθήναςΠρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα

Καλλιτεχνική Επιμέλεια Αφιερώματος: Μισέλ Δημόπουλος

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και η Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα συνδιοργανώνουν, από 14 έως και 20 Φεβρουαρίου 2013, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον Ιαπωνικό Κινηματογράφο με τίτλο "Σπάνια Τοπία του Ιαπωνικού Κινηματογράφου: από την Παράδοση στη Νεωτερικότητα".

Το αφιέρωμα που διοργανώνεται με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Ιαπωνίας, του Japan Foundation και του Kawakita Memorial Film Institute, περιλαμβάνει συνολικά 11 ταινίες. Κάποιες από αυτές είναι κινηματογραφικά μεγαθήρια ενώ κάποιες άλλες παραμένουν ακόμη ανεξερεύνητοι θησαυροί. Και οι 11 ταινίες όμως, η καθεμία με το δικό της ξεχωριστό ύφος, σφράγισαν τη διεθνή αναγνώριση της πολιτιστικής προσφοράς της Ιαπωνίας τον 20ο αιώνα.

«Ο σχεδιασμός του αφιερώματος ήταν μια ιδέα του Μισέλ Δημόπουλου» δήλωσε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ της Αθήνας και Διευθυντής του περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ που το διοργανώνει Ορέστης Ανδρεαδάκης. «Έτσι λοιπόν του δώσαμε carte blanche, για την καλλιτεχνική επιμέλεια, αφού οι γνώσεις, το γούστο και η κρίση του είναι εντυπωσιακές. Ο Μισέλ έχει πάντα κάτι ενδιαφέρον να πει με τις κινηματογραφικές του επιλογές.»

Πρώην Διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης- από το 1991 μέχρι και το 2004- και Διευθυντής του θρυλικού περιοδικού ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ο Δημόπουλος έκανε μια εξαιρετική επιλογή. «Δεν έλειψαν και στην Ελλάδα, τις προηγούμενες δεκαετίες, οι λάτρεις του Ιαπωνικού Κινηματογράφου και, κατά προέκταση, της ιαπωνικής κουλτούρας.» δήλωσε.

«Τα τελευταία όμως χρόνια όλο και λιγόστευαν τα μεγάλα ονόματα της 7ης τέχνης από τη χώρα αυτή, αυτά που μας είχαν γοητεύσει και μας είχαν οδηγήσει σε αδιανόητα, εκθαμβωτικά μονοπάτια, και που, παρά τη γεωγραφική και πολιτιστική απόσταση, φάνταζαν να δημιουργούν οικείες όσο και βαθύτερες προσβάσεις σε θαυμαστές αφηγήσεις, ασύλληπτες τεχνοτροπίες, αλλόκοτες κοινωνικές και ηθικές προσεγγίσεις.

Αυτά τα ονόματα, οι Κουροσάουα, Μιζογκούτσι, Όζου (με τη σειρά που τους γνωρίσαμε) και, από την επόμενη γενιά, οι Όσιμα, Ιμαμούρα αποτέλεσαν τα κορυφαία ονόματα μιας κινηματογραφικής έκφρασης που πάντα έπαιζε την παράδοση στην κόψη της νεωτερικότητας.

Όμως τα δέντρα έκρυβαν το δάσος, ξεφύτρωναν από τη λήθη και άλλοι σπουδαίοι δημιουργοί του 20ου αιώνα, επισκιασμένοι στη Δύση (ή έστω παραγνωρισμένοι), τους οποίους ανακαλύπταμε με καθυστέρηση όπως ο Ναρούζε ή ο Γκόσο στην τάξη των παλαιών δασκάλων και από το λεγόμενο Νέο Κύμα (δεκαετία του ’60) οι Γιόσιντα, Τεσιγκαχάρα, Μασουμούρα, Ουακαμάτσου και Σουζούκι.

Στην πορεία του Ιαπωνικού κινηματογράφου, από την κυριαρχία των «στούντιο» μέχρι την κατάρρευσή της και την άνοδο του ανεξάρτητου κινηματογράφου, η αλλαγή φρουράς μοιάζει τα τελευταία χρόνια χλωμή και αβέβαιη, σχεδόν άφαντη στις οθόνες της χώρας μας. Μόνο τα φεστιβάλ συνεχίζουν να εκπέμπουν σήματα ύπαρξης μερικών νέων δημιουργών που τεκμηριώνουν ότι κάτι δημιουργικό ακόμα κινείται στη χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου.

Το πρόγραμμα προβολών στο ΙΜΚ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια εναλλακτικής παρουσίασης της ιστορίας του μεταπολεμικού Ιαπωνικού κινηματογράφου (με μια εξαίρεση, της προπολεμικής ταινίας του Γκόσο): με τα πενιχρά, όμως, μέσα, που διαθέταμε δεν μπορούσε παρά να ήταν αναγκαστικά ελλειπτική λόγω της απουσίας σπουδαίων ονομάτων απ’ αυτά που αναφέραμε.»


-----

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
-----

Οι ταινίες που θα προβληθούν:
1. Γυναίκα της ομίχλης (Oboroyo No Onna)
Σκην: Χεινοσούκε Γκόσο, Ασπρόμαυρη, 111΄, 1936

2. Οι Ιστορίες του Γκέντζι (Genji Monogatari)
Σκην: Κοζαμπούρο Γιοσιμούρα, Ασπρόμαυρη, 121΄, 1951

3. Ο ηλίθιος (Hakuchi)
Σκην: Ακίρα Κουροσάουα, Ασπρόμαυρη, 166΄, 1951

4. Πυρκαγιά  (Enjo)
Σκην: Κον Ιτσικάουα, Ασπρόμαυρη, 99΄, 1958

5. Κολασμένα πάθη (Kuroneko)
Σκην: Κανέτο Σίντο, Ασπρόμαυρη, 90΄, 1967

6. Το αγόρι (Shonen)
Σκην: Ναγκίσα Όσιμα, Ασπρόμαυρη & Έγχρωμη, 97΄, 1969 

7. Έρωτας + Σφαγή (Erosu Purasu Gyakusatsu)
Σκην: Γιοσισίγκε Γιόσιντα, Ασπρόμαυρη, 168΄, 1969

8. Η τελετή (Gishiki) 
Σκην: Ναγκίσα Όσιμα, Έγχρωμη, 122΄, 1971

9. Το θολό ποτάμι (Doro No Kawa)
Σκην: Κοχέι Ογκούρι, Ασπρόμαυρη, 105΄, 1981

10. Ειτζανάικα  (Eijanaika)
Σκην: Σοχέι Ιμαμούρα, Έγχρωμη, 151΄, 1981

11. Ζέγκεν, ο άρχων του μπορντέλου (Zegen)
Σκην: Σοχέι Ιμαμούρα, Έγχρωμη, 124΄, 1987


---------------


Καλ. Διεύθυνση: Μισέλ Δημόπουλος

10 Φεβ 2013

Like pleading hands...


























ΥΓ: The trees will stand like pleading hands
We go down with the dew in the morning light
The trees all stand like pleading hands
We go down with the dew in the morning light
And we breathe it in
There is no need to forgive
Breathe it in, there is no need to forgive...















6 Φεβ 2013

Chikaru Siota...

















ΥΓ: Chiharu Shiota.. Ιnstallation artist.  Γεννημένη στην Osaka το 1972. Λέκτορας Καλών Τεχνών στο πανεπιστήμιο του Kyoto. Αγαπημένο θεματικό κέντρο στην δουλειά της, η Μνήμη...

















Related Posts with Thumbnails