15 Φεβ 2015

Στάχτες...




"Κάθονταν εκεί, αυτοί οι δύο, σ' ένα σπίτι που 'χε τόση θαλπωρή
τις φθινοπωρινές και τις μέρες του χειμώνα. 
Κάηκε το σπίτι. Ερείπια κείτονται όλα. 
Κι αυτοί οι δυο, αναγκασμένοι είναι ψάχνοντας να
μαζεύουν στάχτες. 
γιατί στις στάχτες εκεί κάτω ένα πετράδι είναι
κρυμμένο, 
ένα πετράδι που δεν καίγεται.
Κι αν ψάξουν με επιμονή δεν αποκλείεται
και να βρεθεί το πετράδι από εκείνον ή εκείνη. 
Μα ακόμη κι αν βρεθεί τελικά, απ' τους δυό τους, που 
τους σημάδεψε η φωτιά, 
εκείνο το πολύτιμο πυρίμαχο πετράδι, 
εκείνη ποτέ δεν θα 'χει βρει την καμένη της πίστη
εκείνος ποτέ την καμένη του ευτυχία".







ΥΓ: "Ποίημα του Χένρικ Ίψεν, με ημερομηνία 16 Μαρτίου 1892 και υποσημείωση "το πρώτο τεμάχιο από την προκαταρκτική εργασία για τον Αρχιμάστορα". Είναι η πρώτη σύλληψη του Αρχιμάστορα Σόνες, τον οποίο άρχισε να γράφει στα τέλη του Μαρτίου του 1892", γράφει μια καρτ ποστάλ απ' το Νέο Ελληνικό Θέατρο που δεν ξέρω πως βρέθηκε εδώ γύρω... 
















Related Posts with Thumbnails