28 Δεκ 2009
Μηδενίζω...
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 10:38 μ.μ.
Ετικετες Επίκαιρα, Κάτι δικά μου
23 Δεκ 2009
Com toda minha alma!
που είναι ξανθιά με γαλανά μάτια και μακριά πόδια,
που τα παιδάκια της πεινάνε και κρυώνουν,
που ζει κάπου στην παγωμένη στέπα,
που δεν έχει αυτοκίνητο,
που την εκμεταλλεύεται τ' αφεντικό της και τα λεφτά που της δίνει φτάνουν μόνο για στρινγκ,
που είναι άρρωστη η μάνα της
και ψόφιος ο καλλικάντζαρος της
κι αν θέλω εγώ ο ευγενικός άνθρωπος (με περνάει για άντρα εννοείται),
να της στείλω καμιά 300αριά δολλάρια,
θα μου ήταν ευγνώμων και θα έκανε ότι ..μπορούσε για μένα...
Γι' αυτό το τελευταίο βρε Νατασσάκι δεν αμφιβάλω. Για τα άλλα είναι που προβληματίζομαι. Τέλος πάντων.
Άντε μάκια λοιπόν και σας ευχαριστώ που με σκεφτήκατε τόσοι άνθρωποι και μου στείλατε υπέροχες καρτούλες και ζεστές ευχές. Θα τα πούμε σύντομα, κατ' ιδίαν... Ξέρετε εσείς.
Κι ό,τι μα ό,τι ονειρεύεστε, να το βρείτε. Κι αν δεν είναι και τώρα στις γιορτές, μην σκάτε. Δεν πειράζει. Καθόλου όμως...Τόσα μερόνυχτα θα φέρει ο νέος χρόνος...
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 7:45 π.μ.
Ετικετες Επίκαιρα, Χριστούγεννα
19 Δεκ 2009
Πρόσκληση σε γεύμα...
Μερικά εξ' αυτών, θα σερβιριστούν στα καλύτερα εστιατόρια και ξενοδοχεία της Αθήνας. Σας το λέω για να μην νομίζετε πως σας ξεπετάω με ότι κι ότι. Έχουμε κι ένα πρεστίζ να διατηρήσουμε εδώ μέσα. Αλλιώς θα σας έφτιαχνα αυτά τα απλά που φτιάχνω εγώ συνήθως. Πατατοκροκέτες με κόκκινη καυτερή σάλτσα, κοτόπιτα αβράκωτη, παστίτσιο, χταπόδι με κρασί και δάφνη, ζυμαρικά με σολωμό ή σάλτσα ροκφόρ, σαλάτα με ρόκα, λιαστές ντομάτες και παρμεζάνα κτλ κτλ. Αλλά δεν ήθελα τώρα, πρώτη φορά που σας καλώ, να σας σερβίρω τέτοια ταπεινά πράγματα κι είπα να το κάνω όσο πιο μελαγοπρεπές μπορώ το μενού. Και να τι επέλεξα φίλοι μου:
- Σούπα με πορτοκάλι και μαρούλι με μια εσάνς από γάλα καρύδας και πολύχρωμες φακές.
- Κονσομέ ντομάτας με άρωμα από άγρια μανιτάρια και βλήτα του δάσους.
- Μους από κόκκινη κολοκύθα σε καλαθάκι με πατάτα και κανέλα, γαρνιρισμένη με τρυφερή τσουκνίδα και μελάνι σουπιάς.
- Αυγά στρουθοκαμήλου με εστραγκόν και μύδια αχνιστά, σε φωλιές με παπαρδέλες blue coracao.
- Και βέβαια την all time classic γλαρόσουπα με αέρα ψαριού και κονφί πεπονιού.
- Καραμελωμένο μοσχάρι με άνθος θαλασσινού αλατιού και ροδέλες βερύκοκου Μασσαλίας.
- Χοιρινό φιλέτο με βατόμουρα, σύκα, χαρούπια, σάλτσα αμαρέτο και τηγανητό μανούρι.
- Γαλοπούλα στον ατμό με ρίζες κρεμμυδιού, γεμιστά κεράσια και ξανθό σουσάμι.
- Σολωμό Ροδεσίας με βουτυρωμένο καλαμπόκι, σάλτσα ροδιού και καπνιστές γλυκοπατάτες.
- Καρδιές χήνας με τηγανητά αμύγδαλα και σάλτσα σαμπάνιας Ντουμ Περιγκιόν.
- Γαρίδες τυλιχτές σε τηγανίτες μελιού, με κομφετί κουτσομούρας Λιέγης.
- Μπουκιές κροκόδειλου με μαύρη τρούφα, βουτηγμένες σε πεπόνι και βαλσάμικο.
- Κομπόστ κυδωνιού με μούρα, καραμέλα και λαρδί Μεσσηνίας.
- Κορμό με πόρτο, κάστανα και γαρνιτούρα βαλσάμικου με άρωμα αστακού.
- Πανδαισία με βανίλια, jamon και τούφες σοκολάτας Valhrohrona.
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 4:32 μ.μ.
Ετικετες Ότι να 'ναι
16 Δεκ 2009
Dear Santa..
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 3:29 μ.μ.
Ετικετες Επίκαιρα, Χριστούγεννα
13 Δεκ 2009
Έλα να με πας...
*Παιχνίδι με τον Eraserhead
Ξημέρωνε μια κίτρινη μέρα. Μύριζε βενζίνη ο αέρας. Τη σιχαίνομαι τη βενζίνη. Ξέρεις τι συμβαίνει μερικές φορές; Σιγούν όλα κι ακούς μόνο την καρδιά σου. Στεκόμουν αναποφάσιστη στο φανάρι της Ιεράς Οδού, εκεί που η Θηβών τη χαρακώνει και κοίταζα σαν χαμένη τους περαστικούς. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποιο προορισμό. Κι όταν οι λεωφόροι με τις μεγάλες διασταυρώσεις τους παθαίνουν έμφραγμα απ' τις χρωματιστές σειρές αυτοκινήτων, αυτοί μες το μυαλό τους ιχνηλατούν το σχέδιο. "Βρίσκεστε εδώ και πρέπει να πάτε εκεί". Σαν να ακούω την μεταλλική φωνή μ' αυτό το γαμημένο "πρέπει", να τους ρημάζει το μυαλό. Θα 'ρθεις να με πάρεις απ' το χέρι; Δεν μπορώ να περάσω απέναντι. Τα μάτια μου γέμισαν κουκκίδες. Κουκκίδες που συστέλονται και διαστέλλονται και λιώνουν σαν να πέφτει πάνω τους υδράργυρος, κάθε φορά που με κοιτάς μ' αυτό το βλέμμα. Σαν να τυπώνεις μέσα μου την άκρη ενός γκρεμού. Η σκέψη σου είναι σαρκοβόρα. Μου προκαλεί εξάρτηση, χειρότερη κι απ' του τσιγάρου. Περπατάω, συζητάω, κοιμάμαι, δουλεύω, πάει να πει: σε σκέφτομαι, σε σκέφτομαι, σε σκέφτομαι, σε σκέφτομαι. Απ' το ανοιχτό παράθυρο ενός αυτοκινήτου, ακούω μια ψυχρή φωνή να μιλάει για την ανταγωνιστικότητα στην οικονομία κι ύστερα αλλάζοντας χροιά, σαν να ρίχνει τις ψηλές νότες φαντάσου, ενημερώνει ξέπνοους ακροατές για νέες ασθένειες. Δεν τσιμπάω. Την ξέρω καλά την τάχα μου δήθεν πουλημένη συμπόνοια. Αλλά θυμάμαι τις ημικρανίες σου. Γιατί πονάς μωρό μου; Ποιες λέξεις χορεύουν μες το κεφάλι σου και σε τρελαίνουν; 12/4/2002. Θυμάσαι; "Θυμάσαι; Πως μ' αρέσει να σε βλέπω όταν κοιμάσαι. Θυμάσαι;" Από που ξέθαψα αυτό το τραγούδι; Πρέπει ν' αρχίσω να υιοθετώ διαχωρισμούς: Εσύ κι απ' την άλλη όλο το υπόλοιπο σύμπαν. Θα 'ρθεις να με πάρεις; Γαυγίζει στα πόδια μου ένα μαύρο σκυλί. Δεν το φοβάμαι. Σαν να μου ζητάει κάτι... Αλήθεια, βλέπεις ακόμα τον "Ανδαλουσιανό σκύλο"; Θα γίνω ποτέ ένα απ' τα όνειρά σου; Θα με ψάχνεις σε διάσπαρτα φανταστικά καρέ; Μα τι μου ψιθυρίζεις; Σου λείπω; Σου λείπω;;; Γιατί λοιπόν δεν έρχεσαι; Δεν ακούω καλά. Επανέλαβε. Επανέλαβε! Σου λείπω; Πες στη μάνα σου να κλείσει την ηλεκτρική της σκούπα. Βγες στο μπαλκόνι και μίλα μου. Kάνε την εξέγερση σου. Πέτα προς το μέρος μου.. Τα πρωινά της Κυριακής μωρό μου, είναι για ακούμε τους χτύπους της καρδιάς μας. Να τους ακούμε μαζί, ξαπλωμένοι σ' ένα καταπράσινο λιβάδι, που θα φτάνει ως την θάλασσα, που θα φτάνει ως έναν άλλο κόσμο. Πες μου πως θα κοιτάμε τον ήλιο μέχρι να τυφλωνόμαστε απ' το φως κι ύστερα έτσι ζαλισμένοι θ' αγκαλιαζόμαστε μέχρι να πονέσουμε. Kανείς δεν θα λέει στον άλλο, "σ' αγαπάω". Τίποτα δεν θα 'ναι σαν παραμύθι. Τα 'χω σιχαθεί όλα αυτά. Να με κρατάς μόνο σφιχτά, θέλω. Γι' αυτό, έλα! Έλα και πάρε με απ' τους βρώμικους δρόμους. Σώσε με απ' τους αδιάφορους ξένους, απ' το κόκκινο των φαναριών και την καθημερινή μιζέρια. Έλα να με πας, σ' ένα πρωινό Κυριακής! Δεν θα χρειαστεί να ψάξεις πολύ. Άνοιξε απλώς τα μάτια σου...
10 Δεκ 2009
Σινεμά ο Παράδεισος - Β' Μέρος
Είχαμε αφήσει μια κουβέντα στη μέση λοιπόν.. Κι έτσι επανήλθα για να σου προτείνω μερικές ακόμα ταινίες που μου άρεσαν πολύ και δεν είναι απαραίτητα όλες, νέας εσοδείας. Θα αρχίσω με το "Das Experiment", που βασίζεται σε αληθινό ψυχολογικό πείραμα. Μιλάμε για κορυφαία ταινία! Καταλαβαίνεις πόσο μπορεί να σε εκπλήξει ο εαυτός σου και πόσο εύκολα μπορεί κανείς να κάνει τα ακατανόμαστα, στο όνομα της κοινωνικής συμμόρφωσης και υποταγής (βλέπε και φασισμός).
Με προβλημάτισε επίσης το φουτουριστικό "Moon", με θέμα την κλωνοποίηση που έχει κι εκπληκτικό σάουντρακ κι αν ψάξεις λίγο το προφίλ του σκηνοθέτη, θα καταλάβεις περισσότερα.
Καμπανάκι σήμανε μέσα μου και με το οικολογικό ντοκιμαντέρ "The age os stupid", που αφορά το μέλλον αυτού του πλανήτη, που σταθερά καταστρέφουμε.
Πολύ γλυκιά βρήκα την ταινία "The calendar girls", που παίζεται και σε γνωστό θέατρο της Αθήνας φέτος, με την οποία και γέλασα και πέρασα καλά γενικώς.
Το ίδιο ισχύει και για το "My life in ruins". Αν εξαιρέσουμε λίγο το φολκλόρ, είναι μια ταινία με έξυπνους "χαρακτήρες", που σε κάνει και γελάς και περνάς χαλαρά την ώρα σου. Και βέβαια ο ηλικιωμένος κύριος είναι όλα τα λεφτά (μου διαφεύγει το όνομα του αλλά θα καταλάβεις μόλις τον δεις).
Το "Tetro" του Coppola, το ξεχώρισα σκηνοθετικά και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον εικαστικά. Και το "Persepolis" που είναι λίγο παλιότερο, στο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Άλλη φάση.
Βαρέθηκα τρομερά πάντως με το "Julie and Julia" κι αν σκεφτείς πως εγώ είμαι απ' τους ανθρώπους που γουστάρω πολύ το μαγείρεμα, δεν ξέρω πόσο καλό είναι αυτό για την ταινία.
Το "In the Electric Mist", δεν ξέρω.. Με άφησε νομίζω με κάποια ερωτηματικά. Το περίμενα καλύτερο μάλλον.
Το "The Three Burials of Melquiades Estrada", φαντάζομαι τo έχεις δει. Αν όχι, μην τη χάσεις αυτή την ταινία. Απ' τις πιο αγαπημένες μου.
Το τούρκικο "Issiz Adam", δεν με τρέλανε, αλλά δεν με χάλασε κιόλας. Δεν χάνεις και κάτι δηλαδή αν το δεις. Πιο πολύ πάντως θυμίζει ευρωπαϊκό κινηματογράφο και φαντάζομαι δεν είναι τυχαίο. Αφορά τις σχέσεις των δύο φύλων. Αυτά για τις ταινίες.
Όσον αφορά τις σειρές τώρα. Στα είχα πει για το "Battlestar Galactica", αλλά τώρα που είδα και το τέλος του τέταρτου κύκλου, μπορώ να σου πω πως λυπάμαι που δεν έχει κι άλλο. Τρελά την γούσταρα αυτή τη σειρά.
Επίσης, πολύ ρεαλιστικό και ενδιαφέρον είναι το "In Treatment", που δείχνει σε κάθε επεισόδιο μία συνεδρία ψυχολόγου με ασθενή. Δεν ξέρω αν θα σου πει κάτι, αλλά ο Γιάλομ το βρήκε καταπληκτικό και το δήλωσε ευθαρσώς σε πολλές συνεντεύξεις του. Το μυστικό είναι μάλλον στο ότι δεν δείχνει ένα θεό-θεραπευτή, αλλά έναν άνθρωπο που βήμα-βήμα ανακαλύπτει πράγματα και δεν φοβάται να πει "δεν ξέρω".
Το "Testees" τέλος, με κάτι τύπους που είναι επαγγελματίες "πειραματόζωα", έχει ένα ενδιαφέρον, αλλά συνολικά δεν τραβάει. Δεν μου πάει και το χιούμορ του. Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου γνώμη. Και δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά μου φαίνεται ότι άρχισα εξαιτίας σου νέα σειρά αναρτήσεων. Θα υπάρξει και Γ΄ Μέρος λοιπόν, οπωσδήποτε :)
Στα τυπικά τώρα, σου 'χω βάλει διάφορα link, ψάξε κι εσύ ότι θες και τα ξαναλέμε. Φυσικά θα χαρώ να δω και τις δικές σου προτάσεις για ταινίες. Και σίγουρα θα αξιοποιηθούν, λίαν συντόμως ;)
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 3:07 μ.μ.
Ετικετες Κινηματογράφος
4 Δεκ 2009
Ένας χρόνος...
* Η στήριξη και συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 7ης Δεκεμβρίου (Προπύλαια, 12:00).
* Το άνοιγμα πρωτοβουλιών σε όλη τη χώρα για να πάρουν οι κινητοποιήσεις πανελλαδικό χαρακτήρα.
* Να αφοπλιστεί η Αστυνομία και να καταργηθούν οι ειδικές δυνάμεις (ΜΑΤ, «Δ», κτλ)
* Να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την καπιταλιστική κρίση.
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 10:11 μ.μ.
Ετικετες Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος
3 Δεκ 2009
Με ήπιες...
Με κραγιον στον καθρεφτη... Madame de la Luna στις 4:47 μ.μ.
Ετικετες Ελένη Στριγγάρη, Ποίηση